اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیک در مقایسه با درمان یکپارچه‌نگر در سبک‌های دفاعی و اعتیاد به اینترنت

هدف: هدف این پژوهش تعیین مقایسه اثربخشی رفتار درمانی دیالکتیک با درمان یکپارچه‌نگر در سبک‌های  دفاعی و اعتیاد به اینترنت بود. روش: روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون و پیگیری یک‌ماهه با گروه گواه و جامعه آماری همه دانش‌آموزان مقطع دبیرستان منطقه یک شهر تهران در سال 1397-1396 بود که 60 دانش‌آموز با نمره بالا در اعتیاد به اینترنت به صورت هدفمند انتخاب و در دو گروه آزمایشی و یک گروه گواه (هر گروه 20 نفر) به صورت تصادفی کاربندی شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامه اعتیاد به اینترنت (یانگ، 1999) و سبک‌های دفاعی اندروز، سینگ و بوند (1393) بود و گروه آزمایشی اول هشت جلسه 90 دقیقه‌ای و هفته‌ای یک جلسه درمان یکپارچه‌نگر بسته درمانی لطفی‌کاشانی و وزیری (1394) و گروه آزمایشی دوم رفتار درمانی دیالکتیک بسته درمانی لینهان، (1987) را دریافت کردند؛ داده‌ها با استفاده از تحلیل اندازه‌های تکراری تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد مداخله رفتار درمانی دیالکتیک بر نمره اعتیاد به اینترنت  (61.21=f، 0.001 =p)، مولفه رشد یافته  (4.28=f، 0.046 =p)، مولفه رشد نایافته (6.34=f، 0.017 =p) و مولفه نوروتیک  (4.51=f، 0.041 =p) و مداخله درمان یکپارچه نگر بر نمره اعتیاد به اینترنت  (54.07=f، 0.001 =p)، مولفه رشد یافته  (10.09=f، 0.003 =p)، مولفه رشد نایافته  (6.80=f، 0.041 =p) و مولفه نوروتیک  (13.44=f، 0.001 =p) موثر است و این تاثیر در مرحله پیگیری پایدار بوده است. نتیجه‌گیری: بر اساس این یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت که هر دو درمان دیالکتیک و درمان یکپارچه‌نگر در سبک‌های دفاعی و کاهش اعتیاد به اینترنت شرکت‌کنندگان پژوهش نسبت به گروه گواه اثربخش‌ بوده ولی بین دو درمان تفاوت معناداری وجود ندارد.

The effectiveness of dialectical behavior therapy compared to integrative psychotherapy in defensive styles and internet addiction

Aim: This study is aimed to determine the comparison of the effectiveness of dialectical behavior therapy with integrated psychotherapy in defensive styles and Internet addiction. Method: The research method was quasiexperimental with a pretestposttest design and onemonth followup with the control group. And the statistical population consisted of all high school students in district one of Tehran province 20172018. In this population, 60 students with high scores in Internet addiction were purposefully selected and were placed randomly in two study groups and one control group (20 people in each group). The research tools included the Internet Addiction Test (Young, 1999) and the defense styles of Andrews, Singh, and Bond (2014). The first study group received eight sessions of 90 minutes and one session per week of integrated psychotherapy package of Lotfi, Kashani, and Vaziri (2015), and the second study group received dialectical behavioral therapy package of Linehan (1987). The data were analyzed using repeated measures analysis. Results: The results showed that dialectical behavior therapy intervention is effective on Internet addiction score (F = 61.21, P = 0.001), developed component (F = 4.28, P = 0.046), underdeveloped component (34 F = 6.6, P = 0.017) and neurotic component (F = 4.51, P = 0.041). And integrated psychotherapy intervention is effective on Internet addiction score (F = 54.07, P = 0.001), developed component (F = 10.09, P = 0.003), underdeveloped component (F = 6.80, P = 0.041) and neurotic component (F = 13.44, P = 0.001).This effect has been stable in the followup stage. Conclusion: According to the results, it can be concluded that both dialectical therapy and integrated psychotherapy were effective in defense styles and reducing Internet addiction of the participants of the research compared to the control group. But there is no significant difference between the two therapies.