طراحی مدل ساختاری مناسب برای پیش‌بینی سوءاستفاده ازکودکان براساس مولفه‌های ویژگی‌های شخصیتی و پیوند والدینی در والدین

هدف: هدف پژوهش حاضر ارائه مدلی جهت تعیین روابط بین ویژگی‌های شخصیتی وپیوندوالدین باسواستفاده ازکودکان بود. روش:روش پژوهش روش پژوهش توصیفیهمبستگی از نوع حداقل مربعات جزئی و هدایت شده و جامعه آماری، شامل ک شامل کودکان دختر مقطع سنی13الی15سال مقطه دبیرستان دوره اول شهر مشهد و والدین آن ها در سال9698که بالغ بر 248594 نفر بودند. نمونه گیری بصورت تصادفی چند مرحله‌ای و حجم نمونه براساس‌نرم افزار برآورد اندازه نمونه (364دختر) و با توجه به احتمال 20 درصد افت آزمودنی‌ها تعداد نمونه384 نفرو والدین آن هاانتخاب شد.ابزار پژوهش پرسشنامه ویژگی‌های شخصیتی کاستا ومک کری فرم کوتاه1989،مقیاس پرسشنامه پیوند خانوادگی (pbi) 1979 گوردن پارکرو مقیاس پرسشنامه ترومای دوران کودکی (ctq) برنستاین، استین، نیوکمپ، والکر، پوگ و همکاران 2003بود. یافته‌ها: یافته هانشان داد که طراحی مدل ساختاری مناسب برای پیش‌بینی سوءاستفاده از کودکان براساس ویژگی‌های شخصیتی والدین و پیوند والدینی با مدل نظری مطابقت داشته و از برازش مطلوبی برخوردار است. همچنین مسیر مستقیم پیوند والدینی در مراقبت (00.097β=،0.001p)،حمایت عاطفی (00.263β=،0.001p) ، ویژگی‌های شخصیتی والدین سهم روان رنجوری(0.07=β،0.10=p)، برون‌گرایی(0.09=β،0.100=p)،انعطاف پذیری(0.055=β،0.100=p)، دلپذیر بودن (0.078=β،0.002=p)و با مسئولیت پذیر بودن (0.12=β،0.001=p)بر سوءاستفاده از کودکان معنادار است.نتیجه گیری: براساس یافته‌های پژوهش به مشاوران حوزه خانواده پیشنهاد می‌شودبمنظور ایجاد انسجام و خلق رابطه آگاهانه به تقابل عناصر درون روانی در جهت بهبود روابط والدفرزندی در طول ملاحظات پیشگیرانه بپردازند.

Designing an Appropriate Structural Model for Predicting Child Abuse Based on Personality Traits and Parental Bonding

Aim: The present study aimed to determine the structural model for predicting child abuse based on personality traits, and parental bonding. Method: The study was descriptivecorrelational, and the statistical population consisted of 248594 high school girls in Mashhad in 20172019, and 384 girls and their parents were selected using multistage random sampling. The research tools included the personality trait questionnaire by McCrae and Costa (1989), the Parental Bonding Instrument (PBI) by Gordon Parker (1979), and the Childhood Trauma Questionnaire (CTQ) by Bernstein et al. (2003). The data were analyzed using correlation coefficients, and the path analysis structural model. Results: The results indicated that designing a structural model for predicting child abuse based on parental personality traits, and parental bonding was consistent with the theoretical model and had a good fit. The results also indicated a significant positive correlation between parental bonding in care and emotional support with personality traits, namely extraversion, conscientiousness, agreeableness, and responsibility (P=0.01), and a significant negative correlation with emotional harassment, physical harassment, sexual harassment, neglect, and malnutrition (P=0.01). Furthermore, there was a direct significant effect of parental bonding in care, emotional support, parents’ personality traits, the contribution of neuroticism, extraversion, openness to experience, agreeableness, and conscientiousness on child abuse (P=0.01). Conclusion: The study indicated the need to investigate personality traits and strategies of parents to deal with children, as well as the importance of parental bonding to know more parents and develop appropriate treatment programs.