اثربخشی زوج‌درمانی با مدل eis بر تعارضات‌زناشویی و دلزدگی‌زناشویی در زنان نابارور در دوران قرنطینه ناشی از بیماری کووید-19

هدف: پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش زوج درمانی با مدل eis بر تعارضات زناشویی و دلزدگی زناشویی در زنان نابارور در دوران قرنطینه ناشی از بیماری کووید19 انجام شده است.  روش پژوهش: طرح پژوهش حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه زنان دارای مشکل ناباروری مراجعه کننده به مطب‌های متخصصین زنان و زایمان سطح شهر کرمانشاه تشکیل می‌دهند. 80 نفر از این افراد (40 نفر تحت آموزش زوج درمانی با مدل eis و 40 نفر هم گروه گواه) به عنوان نمونه مشخص می‌گردد که این تعداد با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب خواهند شد. ملاک ورود آزمودنی‌ها به این پژوهش شامل دامنه سنی 30 تا 40 سال، داشتن حداقل سابقه 5 سال نازایی و عدم توانایی باروری داشته‌اند، بود. از مقیاس‌های تعارضات زناشویی (mcqr)، پرسشنامه دلزدگی زناشویی پاینز (1996) و آموزش زوج درمانی مدل eis (همدلی، صمیمیت، رضایت جنسی) استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس اندازه‌های تکراری با استفاده از نرم افزار spss23 استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد آموزش زوج درمانی eis بر تعارضات زناشویی و دلزدگی زناشویی زنان نابارور موثر بوده است (0.05>p) و میزان آن‌ها در روابط زناشویی کاهش داشته است و این تاثیر تا مرحله پیگیری ماندگار مانده است (0.05>p). نتیجه‌گیری: شرکت در جلسات آموزش زوج درمانی eis باعث بهبود تعارضات زناشویی و دلزدگی زناشویی می‌گردد و روشی مناسب برای کاهش تعارضات زناشویی و دلزدگی زناشویی در روابط زناشویی است

The effectiveness of EIS couple therapy training on marital conflict and marital boredom in infertile women during quarantine due to COVID-19

Aim: The aim of this study was to evaluate the effectiveness of couple therapy training with eis model on marital conflict and marital boredom in infertile women during quarantine due to COVID19. Methods: The present research design was a quasiexperimental pretest, posttest with a twomonth followup. The statistical population of the study consists of all women with infertility problems referred to the offices of obstetricians and gynecologists in Kermanshah. 80 of these people (40 people undergoing couples therapy training with EIS model and 40 people in the control group) will be selected as a sample, and this number will be selected using the available sampling method. The inclusion criteria of the subjects in this study included the age range of 30 to 40 years, having at least 5 years of infertility and infertility. Marital Conflict Scales (MCQ R), Marital Boredom Questionnaire (CBM) and couple therapy training model EIS (empathy, intimacy, sexual satisfaction) were used. For data analysis, mixed model repeatedmeasures analysis of variance was used using SPSS23 software. Results: The results showed that EIS couple therapy training has been effective on marital conflicts and marital boredom of infertile women (P<0/05) and their rate has decreased in marital relationships and this effect has remained lasting until the followup stage (P<0/05). Conclusion: Participating in EIS couple therapy training sessions improves marital conflict and marital boredom and is a good way to reduce marital conflict and marital boredom in marital relationships.