پیش‌بینی رشد پس از آسیب براساس بهزیستی روانشناختی و ذهن‌آگاهی در شرایط کرونا در پرستاران زن

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش بهزیستی روانشناختی و ذهن‌آگاهی در پیش‌بینی رشد پس از آسیب زنان پرستار در شرایط کرونا انجام شد. روش پژوهش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری شامل زنان پرستار ساکن شهریار که تجربه کار در بیمارستان‌ها در شرایط کرونا را داشتند. از میان آن‌ها، 211 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان با پرسشنامه رشد پس از آسیب تدسچی و کالون (1996)، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی ریف (2002)، مقیاس ذهن‌آگاهی براون و رایان (2003) مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از رگرسیون چندگانه به روش همزمان بوسیله نرم‌افزار spss نسخه 23 مورد تجزیه‌ و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان می‌دهد که بهزیستی روانی و ذهن‌آگاهی توان پیش‌بینی رشد پس از آسیب در زنان پرستار را دارد. بین بهزیستی روانی با رشد پس از آسیب و بین ذهن‌آگاهی با رشد پس از آسیب در زنان پرستار رابطه مستقیم و ‌معنی‌داری وجود دارد (0.05=α ، 0.001=p). نتیجه‌گیری: پیشنهاد می‌شود برای کمک به ارتقاء رشد پس از آسیب در زنان پرستار از تکنیک‌های برای افزایش بهزیستی روانی و ذهن‌آگاهی در پرستاران زن استفاده کرد.

Prediction of post-traumatic growth based on psychological well-being and mindfulness during Coronavirus conditions among female nurses

Aim: This study aimed to determine the role of psychological wellbeing and mindfulness in predicting posttraumatic growth among female nurses during Coronavirus conditions. Methods: The present study is descriptive and correlational, and the statistical population included female nurses living in Shahriar city who experienced working in hospitals during Coronavirus conditions. In this study, 211 people were selected by the convenience sampling method among the statistical population. The Tedeschi and Calvin (1996) Injury Growth Inventory, the Ryff’s Psychological WellBeing Scale (2002), and the Brown and Ryan Mindful Attention Scale (2003) were used to evaluate the participants of the study. The data were analyzed using the simultaneous multiple regression by SPSS software version 23. Results: The results indicate that psychological wellbeing and mindfulness can predict posttraumatic growth among female nurses (P = 0.01). Also, there is a direct relationship between psychological wellbeing and posttraumatic growth and mindfulness and posttraumatic growth among female nurses (α = 0.05, P = 0.001). Conclusion: It is recommended to use techniques to increase psychological wellbeing and mindfulness among female nurses to help promote posttraumatic growth among them.