اثربخشی برنامه پیشگیری و بهبود رابطه بر باورهای روابط زناشویی

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی برنامه پیشگیری و بهبود رابطه بر باورهای روابط زناشویی بود. روش: پژوهش حاضر نیمه تجربی با گروه آزمایش، گواه و طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری این پژوهش زوجین مراجعه‌کننده به مرکز مشاوره مهرآور شهر تهران بودند که در بازه زمانی آبان و آذر 97 به مرکز مشاوره مراجعه کرده بودند که 20 زوج به روش هدفمند انتخاب و به دو گروه آزمایش (10 زوج) و گروه گواه (10 زوج) به‌صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه آزمایش مداخله هفتگی را به شکل گروهی در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای دریافت کردند. هر دو گروه در سه مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری به‌وسیله مقیاس باورهای ارتباطی زناشویی مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون واریانس اندازه‌های مکرر تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد تاثیر مداخله برنامه پیشگیری و بهبود رابطه بر باورهای ارتباطی (2.23=f، 0.001=p)، مولفه تخریب‌کنندگی مخالفت (18.20=f، 0.001=p)، مولفه تغییرناپذیری همسر (23.73=f، 0.001=p)، مولفه توقع و انتظار ذهن‌خوانی (28.94=f، 0.001=p)، مولفه کمال‌گرایی جنسی (25.01=f، 0.001=p) و مولفه ناهمسانی جنسیتی (17.03=f، 0.001=p) موثرند. نتیجه‌گیری: بر پایه یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که غنی‌سازی ازدواج بر مبنای برنامه پیشگیری و بهبود رابطه روشی فراخور برای کاهش باورهای ارتباطی ناکارآمد زوجین ازدواج است. ازاین‌رو، پیشنهاد می‌شود در راستای تحکیم و تقویت بنیاد خانواده به برنامه‌های غنی‌سازی ازدواج در جهت پیشگیری و بهبود رابطه در زوج‌ها اهمیت داده شود.

The Effectiveness of Prevention and Relationship Education Program (PREP) on Communication Beliefs

Aim: The purpose of this study was to determine the effectiveness of Prevention and Relationship Education Program (PREP) on Communication Beliefs. Method: The research method was quasiexperimental with experimental group and control group, pretest, posttest and twomonth followup and The statistical population of this study was couples who referred to Mehravar counseling center in Tehran during the period of November and December 97 who referred to counseling center. 20 couples were selected by purposeful method and were divided into experimental (10 couples) and control (10 couples) groups. Replaced at random. The experimental group received weekly intervention in 8 sessions of 90 minutes. Both groups were evaluated in three stages of pretest, posttest and followup by the marital communication beliefs scale. Data were analyzed using repeated measures ANOVA. Results: The results showed that the effect of intervention prevention and relationship improvement program on communication beliefs (F = 27.23, P = 0.001), dissociative component of dissent (F = 18.20, P = 0.001), spouse invariance (F = 23.73, P = 0.001), Expectation and expectation component of mind reading (F = 28.94, P = 0.001), component of sexual perfectionism (F = 25.63, P = 0.001), and gender inequality component (F =17.03, P = 0.001) are effective and this effect 01 stable at followup. Conclusion: Based on the findings of this study, it can be concluded that enrichment of marriage based on PREP is a prerequisite for reducing marital couples’ ineffective communication beliefs. Therefore, it is recommended to emphasize the importance of family enrichment programs