مقایسه اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و بازی درمانی شناختی-رفتاری بر ادراک زمان کودکان مبتلا به نقص توجه- بیش فعالی

هدف: هدف این پژوهش تعیین اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و بازی درمانی شناختی رفتاری بر ادراک زمان کودکان مبتلا به نقص توجه بیش فعالی بود. روش پژوهش: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون و پس آزمون و گروه گواه با پیگیری دو ماهه بود و جامعه اماری شامل کلیه افراد مراجعه کننده به کلینیک توانبخشی شایان در سال 99-1398 بود. تعداد 59 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بصورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. شرکت کنندگان با پرسشنامه فرم کوتاه و تجدید نظر شده مقیاس درجه بندی کانرز (1960) و آزمون بازتولید زمان نظری، میرلو و اسدزاده (1390)  مورد ارزیابی قرار گرفتند. گروه آزمایش شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی جکسون (2018) و گروه آزمایشی بازی درمانی شناختیرفتاری جعفری و همکاران (2002) در دوازده جلسه و هفته ای دوبار مورد درمان قرار گرفتند. داده ها با استفاده از واریانس اندازه‌های مکرر تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین میانگین نمرات ادراک زمان کوتاه (0/001=f=4/01, p) در دو گروه آزمایشی تفاوت معنی داری وجود دارد و تفاوت در گروه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در پس آزمون نسبت به مرحله پیش آزمون و در مقایسه با بازی درمانی شناختی رفتاری بطور معناداری بیشتر است و نیز بین میانگین نمرات ادراک زمان بلند   (0/001=f=13/45, p) در دو گروه آزمایشی تفاوت معنی داری وجود دارد و تفاوت در گروه شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی در پس آزمون نسبت به مرحله پیش آزمون و در مقایسه با بازی درمانی شناختی رفتاری بیشتر است و بهبود نمرات بیشتری در آزمودنی ها دیده می‌شود و این تفاوت از نظر آماری نیز معنادار بوده است (0/01=p). نتیجه‌گیری: با توجه به تاثیر معنی دار شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی و بازی درمانی شناختی رفتاری بر ادراک زمان کودکان مبتلا به نقص توجه بیش فعالی، پیشنهاد می شود از این دو روش در جهت افزایش سلامت این کودکان بهره برده شود.

A Comparison of the Effectiveness of Mindfulness-Based Cognitive Therapy and Cognitive-Behavioral Play Therapy in Improving the Time Perception of Children with Attention Deficit Hyperactivity Disorder (ADHD)

Aim: The present study aimed to determine the effectiveness of mindfulnessbased cognitive therapy and cognitivebehavioral play therapy in improving the time perception of children with attention deficit hyperactivity disorder (ADHD). Methods: The present study was quasiexperimental with a pretestposttest design, and a control group with a twomonth followup. The statistical population consisted of all people who visited Shayan Rehabilitation Clinic in 20192020. A total of 59 individuals were selected by a convenience sampling method and were randomly assigned to experimental and control groups. Participants were evaluated with the Conners rating scale shortrevised form (1960), and the theoretical time reproduction test by Mirlou and Asadzadeh (2011). The experimental group received Jackson Mindfulnessbased Cognitive Therapy (2018), and another experimental group received CognitiveBehavioral Play Therapy by Jafari et al. (2002) in twelve sessions twice a week. Data were analyzed using the repeatedmeasures analysis of variance. Results: The results indicated that the mean scores of short time perception (F=4.01, P=0.001) were significantly different between the two experimental groups, and the difference in the mindfulnessbased cognitive therapy group in the posttest was significantly higher than the pretest and the cognitivebehavioral play therapy, and there was also a significant difference between mean scores of long time perception (F=13.45, P=0.001) in the two experimental groups. The difference in the mindfulnessbased cognitive therapy group in the posttest was greater than the pretest and the cognitivebehavioral play therapy, and there was a better improvement in the participants, and the difference was also statistically significant (P=0.01). Conclusion: Given the significant effect of mindfulnessbased cognitive therapy, and cognitivebehavioral play therapy on time perception of children with attention deficit hyperactivity disorder, it is suggested using these two methods to increase the children’s health.