مقایسه اثربخشی درمان هیجان مدار و طرحواره درمانی متمرکز بر ذهنیت بر تنظیم هیجان زنان با اختلال شخصیت مرزی

هدف: هدف پژوهش مقایسه اثربخشی درمان هیجان مدار و طرحواره درمانی متمرکز بر ذهنیت بر تنظیم هیجان زنان با اختلال شخصیت مرزی می‌باشد. روش: این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ گردآوری داده‌ها کمی بود، طرح پژوهش نیمه آزمایشی با دو گروه آزمایش یک گروه گواه با مرحله پیگیری بود. جامعه آماری پژوهش تمام زنان مبتلا به اختلال شخصیت مرزی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و روانشناسی شهر تهران در سال 1400 بودند که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 45 نفر انتخاب شدند و به طور تصادفی در سه گروه (15 نفر گروه آزمایش هیجان مدار، 15 نفر گروه آزمایش طرحواره درمانی و 15 نفر گروه گواه) جایگزین شدند. ابتدا هر سه گروه با پرسشنامهٔ تنظیم هیجان گراس همکاران (2003) مورد سنجش قرار گرفتند سپس گروه آزمایش 1، 10 جلسه درمان هیجان مدار مبتنی بر هیجان مدار سوزان جانسون (2019) و گروه ازمایش 2، 10 جلسه طرحواره درمانی مبتنی بر ذهنیت یانگ، گلوسکو ویشار (2003) دریافت کردند پس از اتمام دوره‌ها مجدد از هر سه گروه پس آزمون گرفته شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد، که در مجموع هر دو روش درمان هیجان مدار و طراحواره درمانی بر تنظیم هیجان زنان با اختلال شخصیت مرزی موثرتر بوده است، همچنین از روند مقایسه دو روش می‌توان نتیجه گرفت که درمان هیجان مدار نسبت به طرحواره درمانی بر تنظیم هیجان زنان با اختلال شخصیت مرزی موثرتر بوده است. نتیجه‌گیری: با توجه به اثر بخشی درمان هیجان مدار نسبت به طرحواره درمانی می‌توان نتیجه گرفت که در درمان اختلال شخصیت مرزی، درمان هیجان مدار به عنوان درمانی موثر می‌تواند مورد استفاده قرار گیرد.

Comparison of the Effectiveness of Emotionally-Focused Therapy (EFT) and Mindfulness-Based Schema Therapy (MBST) on Emotion Regulation in Women with Borderline Personality Disorder (BPD)

Aim: This study was conducted to determine the effectiveness of emotionallyfocused therapy (EFT) and mindfulnessbased schema therapy (MBST) on emotion regulation in women with borderline personality disorder (BPD). Methods: This was a quasiexperimental study with a pretestposttest design and a control group with a followup phase. The statistical population included all women with BPD who were referred to counseling and psychology centers in Tehran in 2021, of which 45 were selected by convenient sampling and randomly assigned to three groups (15 in the EFT group, 15 people in the MBST group, and 15 in the control group). All three groups were first assessed using the Emotion Regulation Questionnaire (ERQ) (Gras et al., 2003). The EFT group then received Susan Johnson (2019) therapy package and the MBST group received Young, Colosco, and Vishar (2003) for ten 90minute sessions. Data were analyzed using repeatedmeasures ANOVA. Results: The research results indicated that the cognitivebehavioral therapy and schema therapy groups were effective in improving selfcompassion (F=10.70, P=0.018) in men and women with type 2 diabetes. The findings also indicated that cognitivebehavioral therapy and schema therapy groups were effective in improving selfcompassion (F=4.54, P=0.018), selfjudgment (F=6.25, P=0.005), and projective identification (F=3.45, P=0.043), and the effect was also stable at the followup stage. The results of the post hoc test also indicated that there was no difference between scores of cognitivebehavioral and schema therapy groups in selfcompassion and selfcompassion, selfjudgment, and projective identification (p>0.05). Conclusion: Considering the greater effectiveness of EFT than MBST, it can be concluded that EFT can be used as an effective therapy in the treatment of BPD.