کاربرد انعکاس گراپتولیت و کیتینوزوا در تعیین پختگی سازند های پالئوزوئیک زیرین ناحیه بندرعباس

تعیین بلوغ حرارتی سنگ های منشا از اساسی ترین بخش های ارزیابی سیستم های هیدروکربنی می باشد. به دلیل فقدان ویترینیت،  انعکاس قطعات جانوری معتبرترین روش ارزیابی بلوغ لایه های پالئوزوئیک زیرین می باشد. سازند های سیاهو و سرچاهان با خصوصیات زمین شیمیایی مناسب می توانند به عنوان سنگ منشا احتمالی در ناحیه خلیج فارس محسوب شوند. در این مطالعه جهت تعیین پختگی مواد آلی، از انعکاس قطعات جانوری استفاده گردید که سازند سیاهو در برش فراقون با ro%  بالاتر از 2/1 در گاززایی و سازند سرچاهان در برش های فراقون و کهگم با ro% برابر 1 تا 2/1 در اواخر نفت زایی و ابتدای گاززایی قرار می گیرند. همچنین مقایسه انعکاس گراپتولیت با انعکاس کیتینوزوا نشان دهنده مطابق بودن میزان انعکاس در این دو گروه قطعات جانوری می باشند. میزان میانگین ضریب همبستگی برابر با 945/0 نشان دهنده روند یکسان تغییرات بلوغ در قطعات گراپتولیتی و کیتینوزواها است. همچنین انطباق انعکاس قطعات شبه ویترینیتی  با گراپتولیت ها حاکی از منشا یکسان آن ها می باشد.