ارزیابی حریم کمی و کیفی چاه های آب شرب نسبت به نیترات مطالعه موردی: دشت آسپاس شهرستان اقلید، استان فارس

این مطالعه با هدف تعیین حریم کمی و کیفی و بررسی عوامل موثر بر چگونگی گسترش زون گیرش و حریم کمی و کیفی چاه های آب شرب دشت آسپاس انجام شده است. با بررسی آمار ماهانه 43 پیزومتر در بازه زمانی 10 ساله (89-80)، پیزومترهای موجود در آبخوان از نظر الگوی رفتاری به 3 گروه تقسیم گردید که توزیع مکانی این سه گروه، آبخوان را به 3 زون مجزا از هم تفکیک نمود. با تجزیه و تحلیل داده های کمی و کیفی آبخوان و همچنین اطلاعات زمین شناسی، هواشناسی، آبشناسی و جغرافیایی جمع آوری شده، مدل عددی آبخوان با استفاده از نرم افزار gms با کد شبیه ساز modflow تهیه گردید. پس از اجرای مدل، پارامترهای هیدروژئولوژیکی آبخوان در شرایط پایدار بهینه شد و درستی آن برای شرایط ناپایدار صحت سنجی شد. با استفاده از کد modpath حریم کمی تمام چاه های آب شرب موجود در محدوده مورد مطالعه، شبیه سازی شد و حریم کمی شبیه سازی شده بر روی خطوط هم ارزش نیترات دشت آسپاس منطبق گردید. با توجه به تغییرات نیترات در محدوده زون گیرش، حریم نهایی چاه های آب شرب تعیین گردید. نتایج بدست آمده نشان داد که گسترش زون گیرش تابع دو عامل شیب هیدرولیکی و مرزهای تغذیه ای می باشد و با توجه به این دو عامل، الگوی گسترش زون گیرش تغییر می کند. پمپاژ نیز باعث افزایش جزیی عرض زون گیرش می شود.