رخساره ها، دیاژنز و کیفیت مخزنی سازند سروک در میدان نفتی کوپال، در جنوب غرب ایران

مطالعه سازند سروک در میدان نفتی کوپال منجر به شناسایی 8 رخساره رسوبی شده که در محیط­های لاگونی، سدی و دریای باز در یک رمپ کربناته با شیب ملایم نهشته شده­­ است. کیفیت مخزنی سازند سروک ارتباط نزدیکی با فرآیندهای دیاژنزی دارد. فشردگی، سیمانی شدن، انحلال، شکستگی و دولومیتی شدن مهمترین فرآیندهای دیاژنزی کنترل‌کننده خواص مخزنی هستند. دو عامل نخست باعث کاهش کیفیت مخزنی و سه عامل بعدی افزایش‌دهنده آن بوده است. اغلب رخساره­های دانه­پشتیبان به دلیل تاثیر سیمانی شدن و فشردگی از تخلخل و تراوایی پایینی برخوردارند. رخساره‌های گل­پشتیبان بخش لاگون به دلیل تاثیر انحلال و شکستگی در آنها، دارای کیفیت مخزنی بهتری هستند. بررسی عملکرد فرآیندهای دیاژنزی بر روی سنگ­های مخزنی می­تواند کمک شایانی به تفکیک زون­های دارای کیفیت مخزنی از زون­های فاقد کیفیت مخزنی در سازند سروک میدان کوپال نماید. این امر منجر به بهره­برداری هر چه بهتر از سازند سروک در میدان کوپال می­شود.