معرفی و مطالعه مقدماتی افق‌های پرفسیل (shell beds) نهشته‌های دریایی کرتاسه پسین در بخش غربی مکران (جنوب شرقی کهنوج و کرمان)

زون زمین‌شناختی مکران، کمتر از دیگر زون‌های زمین‌شناختی ایران مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف از این تحقیق معرفی و مطالعه مقدماتی توالی‌های فسیل‌دار کرتاسه پسین (بخشی از واحد چاه‌میرک)، در جنوب شرقی کهنوج (بخش شمال‌غربی زون زمین‌شناختی مکران)، به منظور جلب توجه زمین‌شناسان به این منطقه است. با توجه به این‌که بیشتر واحدهای سنگی منطقه، کمپلکس‌های (افیولیتی) غیر رسوبی و یا رسوبات قاره‌ای کواترنری هستند، کمترین شواهد فسیلی، برای بررسی و بازسازی محیط‌دیرینه منطقه از اهمیت زیادی برخوردار است. توالی‌های مورد مطالعه به لحاظ سنگ‌شناسی عمدتاً شامل سنگ آهک‌های توفی است که در دوره کاهش ورود مواد آذرآواری به حوضه، نهشته شده است و در بالا و پایین با سنگ‌های ولکانیک ارتباط دارد. واحد مورد مطالعه، دارای گروه‌های فسیلی مختلفی همچون گاستروپودهای فراوان، مرجان، جلبک، دوکفه‌ای‌ها و فرامینیفرها است. سن توالی‌های گاستروپوددار، سنومانین و سن لایه‌های دریایی جوانتر، سنومانین-سانتونین پیشین است. محیط دریایی کم‌عمق شامل محیط‌های لاگونی کم‌عمق (با حضور نرمتنان، خصوصاً گاستروپود فراوان) و محیط‌های اندکی عمیق‌تر حاوی مرجان و جلبک، برای رسوبگذاری این واحدها پیشنهاد می‌گردد. برای بررسی دقیق‌تر گروه‌های فسیلی مطالعات بیشتر ضروری است.

introduction and preliminary study of shell beds of the late cretaceous marine deposits in the western part of makran (southeastern kahnuj and kerman)

introduction compared with other geological zones of iran, the makran geological zone has been studied less. the makran accretionary wedge is exposed in se iran and sw pakistan (burg, 2018). the slightly arcuate makran accretionary wedge extends ~ 1000 km along the strike between the minab –sabzevaran dextral fault system to the west and the chaman – ornach-nal sinistral fault system to the east (burg, 2018). the eastern part of the onshore iranian makran has been divided into four major east-west-oriented units separated by major thrust zones. these units are from north to south, i.e. from the structural top to bottom: (1) north makran, (2) inner makran, (3) outer makran and (4) coastal makran (dolati, 2010; burg, 2018). this study aims to introduce and study the late cretaceous fossiliferous units (part of the chah mirak unit) (morgan, 1979, 1980) in the southeastern kahnuj (the northwestern part of the iranian makran geological zone) to draw the geologists’ attention to this area. given the note that most of the rock units in the region are non-sedimentary (ophiolitic) complexes or quaternary continental sediments, every fossil evidence is of great value for investigating and reconstructing the paleo-environmental condition of the area.2-material and methodsthe sampling of fossiliferous units was carried out according to standard methods, given that most of the fossiliferous layers contained abundant tuff grains, and there was a possibility that the number of index fossils (foraminifera) was low. therefore, a more significant number of rock samples were taken (compared to systematic sampling) to determine the age of the successions. due to the low thickness of the marine unit, to observe and investigate all the (biological and lithological) facies changes, the spatial extension of the layers was followed, and all the observed changes of the layers were examined and sampled. thin sections were prepared from rock samples. the thin sections were subjected to detailed lithological examination, and their components were identified and studied. the age of the reviewed sections was determined based on bio-stratigraphic criteria and comparison with previous studies (loeblich and tappan 1988, wynd 1965, boudagher-fadel 2018, wilmsen et al. 2020, schlagintweit 2021, 2022, 2023).