چینه نگاری سکانسی و رابطه آن با کیفیت مخزنی سازند سروک در یکی از میدان‌های نفتی جنوب غربی حوضه زاگرس

در این مطالعه، جهت بررسی چینه نگاری سکانسی و تاثیر آن بر کیفیت مخزنی سازند سروک، 3 چاه از یک میدان نفتی در دشت آبادان مورد مطالعهقرار گرفت. سازند سروک در این چاه ها، با مرزی تدریجی و پیوسته روی سازند شیلی کژدمی قرار گرفته است. مرز بالایی این سازند با سازند شیلی لافان به صورت ناگهانی و ناپیوسته می باشد. در مجموع 11 رخساره در سازند سروک شناسایی شد که در زیرمحیط های حوضه، رمپ بیرونی، رمپ میانی و رمپ درونی ته نشست پیدا کرده اند. بر اساس شواهدی چون وجود خاک دیرینه، برشی شدن، تخلخل های متئوریک و کارستی شدن، 5 ناپیوستگی در این چاه ها شناسایی شد که عبارت اند از: ناپیوستگی سنومانین زیرین، ناپیوستگی سنومانین میانی، ناپیوستگی مرز سنومانین تورونین و ناپیوستگی تورونین میانی. با توجه به رخساره های شناسایی شده، ناپیوستگی ها، نمودار لاگ گاما و مشاهده مغزهها، 4 سکانس رسوبی رده سوم در این چاه ها شناسایی گردید که به ترتیب از قدیم به جدید عبارتند از: سکانس اول به سن آلبین بالایی سنومانین زیرین، سکانس دوم به سن سنومانین میانی، سکانس سوم به سن سنومانین بالایی و سکانس چهارم به سن تورونین زیرین تا میانی. با توجه به ناپیوستگی های شناسایی شده، تمام مرزهای سکانسی از نوع sb1 می باشند، به استثناء مرز زیرین سکانس اول که از نوع sb2 می باشد. رخساره های سیستم تراکت پیشرونده سکانس های اول و دوم، کیفیت مخزنی پایینی دارند، درحالی که سیستم تراکت پیشرونده سکانس های سوم و چهارم دارای کیفیت مخزنی خوب تا عالی هستند (به دلیل حضور رخساره های رودیستی دانه پشتیبان). دسته رخساره تراز بالای سکانس های سوم و چهارم دارای بهترین کیفیت مخزنی در این سازند هستند. در زیر ناپیوستگی ها (خصوصاً زیر ناپیوستگی های سنومانین بالایی و مرز سنومانین تورونین) کیفیت مخزنی به دلیل توسعه فرایندهای دیاژنزی متئوریک )کارستی شدن و وجود تخلخل های قالبی و انحلال های وسیع و بزرگ حفره ای) افزایش قابل توجهی پیدا کرده است.

sequence stratigraphy and its relationship with reservoir quality at sarvak formation in one of zagros basin oil fields

the zagros orogenic belt is located in the middle part of alpine orogeny, and regarding plate tectonics, the belt consists highly geodynamical active edge of the arabian plate. the abadan plain is one of the structural units at the zagros orogenic belt in the sw of iran. the sarvak formation is the largest reservoir unit in the abadan plain and the dezful embayment. in the sarvak formation, several significant and local discontinuities have been identified that could be viewed as a key to fractionating sequences. for example, the disconformity that lies on top of the sarvak formation reported by (razin et al., 2010; van buchem et al., 2011; hajikazemi et al., 2012; rahimpour-bonab et al., 2013; de periere et al., 2017). assadi et al. (2016, 2018) identified four discontinuities in the plain of lower cenomanian, middle cenomanian, cenomanian-turonian boundary and middle turonian ages.moreover, the formation was sequence stratigraphy studied in the zagros basin by scholars like (van buchem et al., 1996, razin et al., 2010; vincent et al., 2015; assadi et al., 2016, 2018; gholami zadeh et al., 2019). therefore, defining the sequences besides the diagenetic and microfacies studies could play an indispensable role in better understanding the reservoir quality of a formation. by way of example, the sequential boundaries of sbi type have qualified as an appropriate place to store hydrocarbons due to retrogradation and development of diagenetic and meteoric processes (e.g. karstification, moldic, and vuggy dissolution).2- materials and methodsin order to differentiate and distinguish sequences and sequential boundaries, facies variation and erosional levels were adopted that entailed thin sections, cuttings, core samples and gamma log. to undertake the age determination for the sequences and their correlation, the wynd (1965) biozonation was adopted. the microfacies classification was undertaken using the methods introduced by carozzi (1989), lasemi and carozzi (1981), and flugel (2004, 2010). determination of facies belts and the kind of sedimentary environment of the formation was undertaken by combining and comparing wilson's (1975) and flugel's (2010) methods. stratigraphic sequence studies of the sarvak formation were conducted as per the sequential fundamentals by (emery and myers, 1996; vial et al., 1977; mial, 1997; golonka and kiessling, 2000).3-results and discussionthe sarvak formation in the wells consists of thick limestone with dolomite limestone, claystone and marly interbeds. the age of this formation is upper albian- lower turonian. in the wells, the carbonate formation of sarvak lies over the kazhdumi shale formation with a continuous gradual boundary and is overlain by the laffan shale formation with a sharp and discontinuous boundary. the outcome of the studied sequence was the recognition of eleven facies deposited in the basin, the outer ramp, the middle ramp, and the inner ramp sub-environments. the identified sequential facies led to recognising four 3rd order sedimentary sequences in the upper albian-lower turonian wells.