جانمایی بهینه چاه های توسعه ای و تکمیلی در یکی از میادین نفتی جنوب غرب ایران با استفاده از روش های زمین آماری و به کارگیری تابع هدف

با توجه به ضرورت شناخت اهداف زیرسطحی و زون‌های بهره‌ده و هزینه زیاد عملیات حفاری و ریسک بالای عملیات اکتشاف مخازن هیدروکربنی، تعیین محل بهینه‌ی حفاری چاه‌های نفت و گاز اهمیت زیادی دارد که می‌تواند در اقتصادی کردن پروژه‌های نفتی تاثیر شگرفی داشته باشد. هدف از انجام این پژوهش، طراحی بهینه محل مناسب حفر چاه‌های نفت و گاز در یکی از مخازن هیدروکربنی جنوب غرب ایران با استفاده از روش‌های زمین‌آماری به منظور اکتشافات تکمیلی و افزایش بهره‌دهی است. بدین منظور، ابتدا از تخمین زمین‌آماری کریجینگ برای برآورد پارامترهای پتروفیزیکی این مخزن استفاده و مقادیر تخلخل، اشباع آب و واریانس کریجینگ این پارامترها در مدل بلوکی طراحی شده محاسبه شد. با تعریف یک تابع هدف، تغییرات این تابع به گونه‌ای در نظر گرفته شد که منجر به بیشینه شدن تخلخل، اشباع هیدروکربور و واریانس کریجینگ آن‌ها در بلوکهای قرار گرفته در یک راستای قائم شود. از این‌رو، نقطه بهینه حفاری در مختصاتی پیشنهاد می‌گردد که تابع هدف مذکور در این راستای قائم بیشینه گردد. بدین منظور، با در نظر گرفتن دو رویکرد مختلف، یعنی طراحی حفاری‌های تکمیلی و توسعه‌ای، 5 مکان بهینه حفاری برای چاه‌های توسعه‌ای و 5 مکان بهینه حفاری برای چاه‌های تکمیلی به ترتیب اولویت حفر پیشنهاد شد. برآوردهای انجام شده، نشان داده است که حفر چاه‌های توسعه‌ای می‌تواند ذخیره هیدروکربن درجای مخزن را 26.3 درصد افزایش و حفر چاه‌های تکمیلی، واریانس و خطای تخمین را به ترتیب برای تخلخل به میزان 10 و 10.4 درصد و برای اشباع آب به میزان 8.3 و 2.9 درصد کاهش دهد.

Optimal developmental and complementary well placement in one of the southwest Iranian oil fields using geostatistical methods and applying objective function

Considering the necessity of recognizing subsurface targets and productive zones and the high cost of drilling operations, especially exploratory drilling and the high risk of exploration for hydrocarbon reservoirs, determining the optimal drilling location of oil and gas wells is important that can have a significant impact on the economics of oil projects. The purpose of this study was to optimally design a suitable site for drilling oil and gas wells in one of the southwestern Iranian hydrocarbon reservoirs using geostatistical methods for detailed exploration and increasing of efficiency. For this purpose, firstly, geostatistical estimation of kriging was used to estimate the petrophysical parameters of this reservoir and the porosity, water saturation and kriging variance of these parameters were calculated in the designed block model. By defining an objective function, modifications of this function were considered to result in maximization of porosity, hydrocarbon saturation and their kriging variance in the blocks located in a vertical direction. Therefore, the optimum drilling point is suggested in the coordinate which maximizes the objective function in this orthogonal direction. For this purpose, considering two different approaches, 5 optimal drilling locations for developmental wells and 5 optimal drilling locations for complementary wells were proposed in order of drilling priority. Estimates have shown that drilling of developmental wells can increase insitu hydrocarbon reserve by 26.3% and drilling of complementary wells can reduce the variance and estimation error of porosity by 10% and 10.4%, respectively and those of water saturation by 8.3% and 2.9%, respectively.