سن سنجی 40ar/39ar و شیمی کانی‌ میکای سفید فنژیتی در ارتوگنایس‌های چشمی صادق آباد، شمال شهرکرد (پهنه سنندج سیرجان)

ارتوگنایس‌های کمپلکس دگرگونی شمال شهرکرد بخشی از پی‌سنگ پان آفریکن ایران در بخش مرکزی پهنه سنندج   سیرجان بوده که به صورت بلوک‌ها و  توده‌های کوچک و متوسط همراه با آمفیبولیت‌ها رخنمون دارند. کانی‌های تشکیل دهنده این سنگ‌ها شامل کوارتز و فلدسپات آلکالن (بصورت پرتیت و میکروکلین)، پلاژیوکلاز، بیوتیت، میکای سفید و کلریت می‌باشد که میکاهای سفید به همراه بیوتیت ها برگواره میلونیتی سنگ را تشکیل می‌دهند. آنالیزهای نقطه‌ای انجام شده بر روی کانی‌ میکای سفید نشان می‌دهد که این کانی دارای ترکیب نوع مسکویت فنژیتی هستند. سن سنجی به روش 40ar/39ar  بر روی کانی‌های میکای سفید فنژیتی این ارتوگنایس چشمی، میانگین وزنی سن سرد‌شدگی آنها برابر با 0.9±162.8 میلیون سال قبل را بدست می‌دهد که برابر با انتهای ژوراسیک میانی (اشکوب کالووین) است. با در نظر گرفتن ترکیب شیمیایی مسکویت‌های فنژیتی، روابط ریزساختاری و ترکیب کانی‌شناسی سنگ‌های مورد مطالعه، پیشنهاد می‌گردد که این سن نشان دهنده زمان میلونیتی شدن و همچنین زمان دگرگونی رخساره آمفیبولیت پس از اوج دگرگونی فشار بالا می‌باشد.این یافته‌ها در ارایه یک مدل برای نرخ سربرآوری و تاریخچه حرارتی ارتوگنایس‌های منطقه مورد مطالعه به عنوان بخشی از کوهزایی زاگرس کاربرد دارد.