اثرات آمونیاک و تغذیه با نانوسلنیوم و ویتامین e بر قابلیت تنظیم اسمزی در ماهی قزل‌آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss)

این مطالعه به منظور امکان سنجی قابلیت بهبود سازگاری ماهی قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) نسبت به استرس مزمن آمونیاک، به عنوان یک عامل بازدارنده در سیستم های پرورش مدار بسته، با استفاده از مکملهای غذایی ویتامین  eو نانوذرات سلنیوم انجام شد. بدین منظور، تعداد 150 قطعه ماهی با میانگین وزنی 84/0±4/8 گرم به 5 تیمار با 3 تکرار تقسیم شدند; ماهیان تغذیه شده با جیره پایه و بدون استرس آمونیاک (c )، ماهیان تغذیه شده با جیره پایه همراه با استرس آمونیاک (c+)، ماهیان تغذیه شده با جیره مکمل ویتامین e و تحت استرس آمونیاک (e)، ماهیان تغذیه شده با جیره مکمل نانوسلنیوم و تحت استرس آمونیاک (se) ماهیان تغذیه شده با جیره مکمل ویتامین e به همراه نانوسلنیوم تحت استرس آمونیاک (e+se). سپس، در روزهای 44 و 60 آزمایش مورد نمونه برداری قرار گرفتند. فشار اسمزی، میزان آمونیاک و کورتیزول پلاسمای خون و بافت شناسی آبشش ها مورد سنجش قرار گرفت. نتایج نشان دادند تنها ماهیان e+se توانستند 30 روز پس ازمواجهه با آمونیاک میزان فشار اسمزی پلاسمای خود را به طور معنی داری کاهش دهند و با شرایط جدید سازگار شوند. میزان آمونیاک و کورتیزول نیز تنها در پلاسمای خون ماهیان گروه e+se تا انتهای دوره آزمایش افزایش چندانی پیدا نکرد و در سطحی تقریبا مشابه گروه c مشاهده شد. در بافت شناسی آبشش ها، آسیب دیدگی لاملاها (تیغه های ثانویه) و افزایش تعداد سلولهای کلراید تنها در ماهیان گروه c+ مشاهده شد در حالیکه هیچ تغییر هیستوپاتولوژیکی در سایر گروه های مورد آزمایش مشاهده نشد.