بررسی تغییرات ناشی از فلز کروم در ماهیها

صنعتی شدن و شهرنشینی سریع و گسترده تاثیر منفی بر کیفیت آب دریاچه‌ها و دریاها در سراسر جهان گذاشته است. کروم یکی از رایج‌ترین آلاینده‌های موجود در آبزیان محسوب می‌شود، اما فرم فلزی خالص آن به‌طور طبیعی وجود ندارد. برای فلز کروم، سه حالت اکسیداسیون وجود دارد که شامل: cr (ii)، cr (iii)، cr (vi) هستند و در بین آن‌ها cr (ii) ناپایدار است. cr (iii)  و cr (vi) حالت اکسیداسیون پایدار کروم در محیط هستند. فلز کروم و ذرات آن از طریق پساب‌های دفع شده صنایع مختلف مانند صنعت پارچه، صنایع آبکاری، معادن، رنگرزی، چاپ عکاسی و صنایع پزشکی وارد محیط آبزیان می‌شود. کروم شش ظرفیتی cr(vi) به‌عنوان سمی‌ترین شکل آن در نظر گرفته می‌شود، زیرا به‌راحتی از غشاهای سلولی عبور می‌کند و سپس به شکل سه‌ظرفیتی کاهش می‌یابد. کروم سه‌ظرفیتی با چندین ماکرو مولکول ازجمله مواد ژنتیکی داخل سیتوزول ترکیب‌شده و درنهایت باعث ایجاد تغییرات سمی و جهش‌زا در سلول می‌شوند. کروم از راه دستگاه گوارشی یا تنفسی وارد بدن می‌شود. میزان آن بسته به نوع و اندازه کروم متفاوت است. در این بررسی، تلاش شده است تا داده‌های موجود در رابطه با تاثیر کروم بر ماهی‌ها، به‌صورت منظم جمع‌آوری شود. هدف اصلی این بررسی ارائه راهنمایی‌هایی برای جامعه علمی و مسئولان دولتی درگیر در ارزیابی و مدیریت ریسک سلامت برای آینده است تا از شرایط زیست‌محیطی بهتری برای سلامت انسان برخوردار شوند.