مدل‌سازی پراکنش مکانی گونه کپوردندان فارس aphanius farsicus (teimori, esmaeili & reichenbacher 2011) در ایران تحت تاثیر تغییر اقلیم

امروزه پدیده تغییر اقلیم به عنوان یکی از بزرگ‌ترین تهدیدات در حفاظت از تنوع زیستی محسوب می‌شود. یکی از پیامدهای افزایش دمای جهانی تغیر بیوم ها خواهد بود که در نتیجه گونه‌ها را به سمت سازگارشدن با زیستگاه‌های نامطلوب و یا تغییر محل پراکنش سوق خواهد داد. بنابراین، یکی از دغدغه‌های بزرگ در سطح جهانی، تعیین محدوده پراکنش گونه‌ها تحت تاثیر شرایط اقلیمی آینده است که مدل‌سازی پراکنش گونه‌ها، به عنوان یک ابزار مهم در حفاظت و مدیریت آن ها به شمار می‌آید. در این مطالعه، پراکنش بالقوه مکانی یکی از گونه‌ ماهیان اندمیک ایران به نام کپور دندان فارس (fars tooth carp) با استفاده از ابزار مدل‌سازی مکسنت  تحت تاثیر تغییر اقلیم مورد بررسی قرار گرفت. متغیرهای محیطی استفاده‌شده شامل حداکثر عرض رودخانه، ارتفاع، شیب، میانگین بارش، میانگین دمای سالانه و اختلاف دما بین سردترین و گرم‌ترین ماه‌های سال و حوضه پراکنش کنونی گونه است که در سطح ایران استخراج شدند. نتایج حاصل از مطالعه حاضر نشان داد مدل استفاده‌شده با توجه به معیار  auc(area under the curve) عملکرد بالایی در پیش‌بینی پراکنش گونه داشته‌ است (99/0). علاوه بر این، متغیر حوضه پراکنش کنونی گونه به عنوان مهم‌ترین متغیر تاثیرگذار در حضور گونه کپور دندان فارس معرفی شد. همچنین نتایج نشان داده است که این گونه به شدت تحت تاثیر تغییر اقلیم قرار خواهد گرفت و حتی ممکن است در آینده با انقراض این گونه مواجه شویم. بنابراین ضروری است که مدیران در راستای حفاظت از این گونه‌ اندمیک استراتژی های لازم را بکار گیرند