اثرات دوره‌های گرسنگی و تغذیه مجدد بر کیفیت لاشه ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان (oncorhynchus mykiss) در طی مدت نگهداری در یخچال

ماهی قزل آلا یکی از مطلوب ترین ماهیان پرورشی در ایران است که پژوهش حاضر با هدف انتخاب دوره های گرسنگی مناسب و تغذیه مجدد ماهی قزل آلای رنگین کمان با توجه به کیفیت آن انجام شد.  بخش پرورش ماهیان طی 63 روز و در چهار رژیم غذایی که شامل تیمار شاهد (غذادهی به طور اشباع)، تیمار یک هفته گرسنگی(a)، تیمار دو هفته گرسنگی (b) و تیمار سه هفته گرسنگی (c) پرورش یافتند. آنگاه ماهیان صید شده و به مدت 12 روز در شرایط یخچال نگهداری و ماندگاری آنها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که در مقایسه با گروه شاهد، تیمار a و b رشد بیشتری داشتند (p<0.05) و در دوران محرومیت غذایی طولانی (تیمار c) بیترین مقدار فساد چربی (مقدار تولید مالون آلدهید بر کیلوگرم لاشه) را نشان داد ولی بهترین تیمار از نظر اکسیداسیون اسید چرب، تیمار a بود (1.5 g >mgmda). میزان شاخص tvb n تا روز 9ام برای تیمار a از بقیه تیمار ها بهتر بود ( tvb n<20) که بار دیگر تایید روش a را اثبات می کند. به علاوه تغییرات ph در تیمار a کمترین تغییر را نشان داد که نشان دهنده مقاومت این تیمار در برابر رشد باکتریایی و گسترش الکترون گیری از مواد مغذی لاشه را تایید می کند و بهترین مدت زمان ماندگاری فیله ماهی قزل آلای رنگین کمان طی نگهداری در یخچال (4 درجه سانتی گراد) حدود 9 روز برای تیمار یک هفته گرسنگی تعیین شد.