تایید نتاج گاینوژن بین گونه ای در تاسماهی استرلیاد (acipenser ruthenus) با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره

گاینوژنزیز مرحله ای است که یک تخمک، بدون تاثیر ژنتیکی جنس نر تکامل می یابد یا بعبارتی یک روش تولید مثل است که در آن فرزندان، منحصرا از اطلاعات ژنتیکی مادر شکل می گیرند(arai, 2001; donaldson and devlin, 1996). گاینوژنزیز زمانی آغاز می شود که باروری تخمکها با اسپرم هومولوگ غیر فعال شده با اشعه یونیزه یا غیر یونیزه تکامل یابد. تکامل تخمک شاید با لقاح اسپرم هترولوگ متعلق به گونه دیگر با هدف شناسایی ظاهری فرزندان گاینوژنتیک از غیر گاینوژنتیک همراه باشد. pandian در سال 2011 سه هدف اصلی را برای ایجاد ماهیان گاینوژنتیک متصور شده است: 1 تشخیص مکانیزم سیستم تعیین جنسیت (هوموگامتی یا هتروگامتی بودن ماهیان ماده) 2 تولید سریع لاین های ایزوژنیک یا کلونی برای اصلاح ذخایر مولدین و 3 تولید نتاج تمام ماده در گونه هایی نظیر تاسماهیان جهت دستیابی به خاویار. یکی از روش های تشخیص ماهیان گاینوژنتیک بکار گیری نشانگرهای مولکولی نظیر ریزماهواره می باشد. در این بررسی٬ وراثت مادری نتاج گاینوژن بین گونه ای استرلیاد (والد پدری; تاسماهی سیبری) با استفاده از شش نشانگر ریز ماهواره (afu 68، afug 9، afug 63، afug 112، afug 122 و afug 195) تایید گردید و در هیچ کدام از فرزندان وراثت پدری رویت نگردید که نشان دهنده تاثیر مناسب اشعه uv بر اسپرم و غیر فعال شدن ژنتیکی آن و دیپلوئید سازی تخمهای هاپلوئید با استفاده از شوک گرمایی می باشد هم چنان که fopp bayat و ocalewicz (2015) به این موضوع اشاره کرده اند. در نتیجه گیری کلی می توان اشاره کرد که نشانگرهای ریز ماهواره قابلیت تشخیص روابط ژنتیکی والد – فرزندی را دارند.