بررسی شیوع و شدت انگلهای مونوژن ماهیان آب شیرین در برخی از استخرهای پرورشی در سطح استان گیلان

بررسی های انگل شناسی بر روی انواع ماهیان گرمابی موجود در استخرهای پرورشی در سطح مزارع استان گیلان در طی سال های1395 1396 انجام گرفت. در مجموع 90  قطعه کپور ماهی چینی در اندازه های مختلف از سه استخر و به ازای هر استخر 30 قطعه بطور تصادفی صید شدند. گونه ماهیان شامل: 20 قطعه کپور معمولی، 30 قطعه فیتوفاگ، 15 قطعه آمور و 25 قطعه بیگ هد بودند. نمونه های جمع آوری شده بطور زنده به آزمایشگاه انگل شناسی منتقل شده و پس از قطع نخاع و اندازه گیری طول و وزن، اقدام به نمونه برداری از قسمتهای بیرونی ماهی مانند پوست، تنه، باله ها و آبشش ها کرده، سپس نمونه های جدا شده جهت مشاهده دقیق به زیر میکروسکوپ انتقال داده شدند. در این تحقیق انگل های gyrodactylus sp. از پوست و باله کلیه ماهیان،dactylogyrus extensus  و d. sahvuensis از آبشش کپور معمولی، d. hypophthalmichthys از آبشش فیتوفاگ،d. aristichthys  از آبشش  بیگ هد و d. lamellatus از آبشش آمور شناسایی شدند. میزان شیوع در کپور2/22% و شدت آلودگی30، شیوع در فیتوفاگ 3/33% و شدت 15، شیوع در بیگ هد 7/27% و شدت 15، شیوع در مورد آمور 6/16% و شدت 10 محاسبه گردید. طبق نتایج، همه ماهیان دست کم به یکی از انگلهای فوق الذکر آلوده بودند. همچنین داکتیلوژیروس به عنوان یکی از انگل های منوژن با فراوانی بیشتر نسبت به سایر انگل ها از ماهیان پرورشی خصوصاً کپور معمولی جدا شده و ضمن دارا بودن چرخه زندگی مستقیم و تکثیر سریع از ویژگی میزبانی نسبتاٌ بالایی برخوردار است.