مطالعه برخی از پارامترهای کمی (شیوع و شدت) آلودگی انگلی ماهی سفید (rutilus frisii kutum, kamensky, 1901) در سواحل استان گیلان و مازندران

ماهی سفید(rutilus frisii kutum, kamensky, 1901) از مهم ترین ماهیان استخوانی و بومی دریای خزر بوده و از اهمیت اکولوژیک و اقتصادی خاصی برخوردار است. در این مطالعه به منظور بررسی میزان آلودگی انگلی ماهی سفید، تعداد کل 104 ماهی از سواحل شهرستان انزلی و کیاشهر(استان گیلان) و سواحل شهر چالوس و محمودآباد(استان مازندران) طی سالهای 1396 و 1397 از طریق تعاونی‌های صید پره به صورت تازه تهیه شدند. نمونه های ماهی بلافاصله پس از جمع آوری در کنار یخ به آزمایشگاه انتقال یافته و در دمای 20 درجه جهت مطالعات بعدی نگهداری شدند. پس از بررسی های زیست سنجی، اندام های ماهی جهت جداسازی انگل های خارجی و داخلی ماهی سفید با روشهای استاندارد انگل شناسی مورد بررسی و سنجش قرار گرفت، سپس انگل های موجود جداسازی و با استفاده از کلیدهای شناسایی معتبر شناسایی شدند. نتایج بررسیها نشان داد که این ماهیان از میزان شیوع(%100) و میانگین شدت انگلی(35.1±69.7) بالایی برخوردار هستند. میانگین شدت آلودگی انگلی در بین ایستگاههای بررسی شده اختلاف معنی‌دار(0.05>0.06 =p ، 3=df ، 7.09=2x) نداشتند. ایستگاه کیاشهر از میانگین شدت آلودگی انگلی (45.6±87.04) بالاتری نسبت به سایر ایستگاهها برخوردار بود. همچنین طی آنالیز‌ها مشخص شد که میانگین شدت آلودگی انگلی ماهی سفید طی سالهای 96 و 97 نیز از تفاوت معنی‌دار(0.05>0.06 =p ، 1=df ، 3.3=2x) برخوردار نیستند. بنابراین با توجه به اهمیت و جایگاه بالای این ماهیان در منطقه، شناخت وکنترل آلودگی آنها به انواع انگل ها به دلیل بیماری زایی آنها در ماهی می تواند بسیار مهم باشد.