مروری بر یافته های اخیر گونه های مهاجم کاراس و تیلاپیا در ایران

منابع آب شیرین ایران زیستگاه غنی از گونه های متنوع ماهیان بومی و بومزاد است. که از جنبه های مختلف به ویژه تنوع زیستی دارای ارزش های فراوانی هستند. این گونه های بومی و ارزشمند به علت آلودگی آب ها، فشار های صیادی و گونه های غیربومی رو به کاهش هستند. گونه هایی مانند carassius auratus, carassius gibelio, coptodon zillii, oreochromis aureus  از جمله این ماهیان غیربومی است که به دلیل دارا بودن طیف گسترده غذایی، مقاوت بالا به شرایط محیطی، تغییر زیستگاه، انتقال بیماری وانگل، بلوغ و تولیدمثل سریع و آلودگی ژنتیکی از راه تشکیل احتمالی هیبرید می توانند بر ماهیان بومی و بومزاد اثر گذاشته و منجر به مرگ و میر و کاهش جمعیت آن ها شوند. در سال های اخیر این ماهیان غیربومی پیامدهای اکولوژیکی و اقتصادی قابل توجهی در ایران و کشورهای همسایه داشته اند؛ هدف این مطالعه، بررسی و معرفی ویژگی های زیستی، پراکنش، نحوه ورود و دلایل پایداری در زیستگاه جدید، اثرات مخرب بر ماهیان بومی و روش های کنترل و جلوگیری از گسترش اثرات منفی این گونه های مهاجم بر شرایط اجتماعی و اقتصادی کشور می باشد.