بررسی رابطه بین احساس تنهایی عاطفی-اجتماعی و اجتناب شناختی با اضطراب کرونا در دانشجویان در بحران کرونا

گسترش کووید19 و ناشناخته بودن آن، منجر به بروز برخی اختلالات روانشناختی در افراد شده است با توجه به اهمیت این بحران و ایجاد اضطراب ناشی از آن، شناسایی و کنترل متغیرهایی که در تداوم آن موثرند ضروری است. بنابراین هدف از انجام این مطالعه، بررسی رابطه بین احساس تنهایی عاطفی-اجتماعی و اجتناب شناختی با اضطراب ناشی از کرونا در دانشجویان بوده است. روش: 130 دانشجوی زن و مرد در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه امام رضا(ع) مشهد که در سال 99-1400 مشغول به تحصیل بوده اند، با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس انتخاب شده و به سه پرسشنامه اجتناب شناختی سکستون-دوگاس، تنهایی عاطفی-اجتماعی بزرگسالان و اضطراب کرونا ویروس پاسخ دادند. یافته‌ها: براساس نتایج آزمون ضریب همبستگی پیرسون رابطه مثبت و معناداری بین احساس تنهایی و اضطراب کرونا وجود دارد( p<0/05، r =0/02 ) همچنین نتایج حاصل از ضریب همبستگی نشان داد که رابطه مثبت و معناداری بین اضطراب کرونا و اجتناب شناختی در بین افراد شرکت کننده در پژوهش وجود دارد.( p<0/001، r=0/31 ). نتیجه گیری: میتوان اینگونه نتیجه گرفت که گسترش شیوع کرونا، علاوه بر افزایش سطح اضطراب، موجب آسیب‌های دیگری مانند ایجاد احساس تنهایی یا اجتناب شناختی شده است. از این رو در شرایط فعلی، شناسایی افراد مستعد اختلالات روانشناختی و تلاش برای ارائه راهکارها ی مناسب برای حفظ سلامت روان افراد، در اولویت میباشد.