ارزیابی شاخص‌های اثربخش بر کیفیت آموزش و آزمون مجازیِ سامانۀ سمیادِ دانشگاه فنی و حرفه‌ای در پاندمی کووید 19

پس از شیوع پاندمی کووید 19 نگاه جهانی به حوزۀ آموزش تغییر کرد. با آغاز فاصله‌گذاری اجتماعی، شیوه‌های سنتی آموزش پاسخگو نبوده و استفاده از آموزش‌های مجازی در دستور کار دانشگاه‌ها قرار گرفت. می‌توان گفت آموزش مجازی یا الکترونیکی، پارادایم جدیدیست که در حوزۀ آموزش و یادگیری پدید آمده و در واقع نوعی از یادگیریست که در هر زمینه، برای هر فرد، در هر زمان و مکان، به صورت مادام‌العمر فراهم می‌باشد. دانشگاه فنی و حرفه‌ای کشور از همان روزهای ابتدایی شیوع کرونا ویروس، نسبت به تجهیز و راه‌اندازی استودیوهای ضبط تولید محتوای آموزشی با توجه به سرفصل‌های دروس در هر دانشکده پرداخت تا به شعار آموزش تعطیل نیست جامۀ عمل بپوشاند. هدف از این پژوهش، ارزیابی شاخص‌های اثربخش جهت بهبود کیفیت آموزش و آزمون مجازی در سامانۀ سمیاد دانشگاه فنی و حرفه‌ای می‌باشد. همچنین روش تحقیق تلفیقی (توصیفی و کتابخانه‌ای) بوده که برای رسیدن به جنبه‌های کمی و کیفی از آمار موجود و جهت درک عمیق عوامل موثر از نظر اساتید و دانشجویان به صورت پیمایشی اقدام گردیده و به‌منظور تحلیل اطلاعات گردآوری شده بر اساس آمارهای منتشر شده توسط معاونت آموزش سازمان مرکزی دانشگاه که شامل اطلاعاتی مانند میزان مشارکت اساتید و دانشجویان، تعداد دروس، تعداد کلاس‌های مجازی و فایلهای آموزشی، برگزاری آزمون‌های مجازی، انجام تکالیف، ایجاد صفحات گفتگو و تبادل اطلاعات که حاصل استخراج از 176 دانشکدۀ کشور در پایان نیمسال دوم سال تحصیلی 99-98 بوده می‌باشد. با توجه به بررسی و تحلیل حاصل از این پژوهش با آمارهای به‌دست آمده، 73% پوشش دروس، 88% مشارکت اساتید، 69% مشارکت دانشجویان و میانگین تعداد جلسات آفلاین 7.85 از 10 جلسه تعیین گردید. در پایان پیشنهاداتی جهت رفع نواقص سامانۀ سمیاد در راستای بهبود کیفیت آموزشی و بیان راهکارهای مناسب جهت پویایی آموزش مجازی و تولید محتوای درسی در دوران پساکرونا پرداخته شده است.