بررسی دیدگاه دانشجویان درباره آموزش‌های مجازی در شرایط بحرانی کووید-19

همه بخش‌ها در سراسر جهان به ویژه بخش آموزش تحت تاثیر اثرات ویرانگر کووید-19 قرار گرفت، لذا باید تمام جنبه‌های آموزش در این شرایط مورد بررسی قرار گیرد تا بتوان به آموزش‌های بهتری در دوران پسا کرونا دست یافت. هدف از این مقاله بررسی دیدگاه دانشجویان در زمینه آموزش‌های مجازی به منظور شناسایی نواقص و موانع در این شرایط بحرانی می‌باشد. جامعه آماری پژوهش را دانشجویان دانشگاه پیام نور تشکیل داده اند و روش نمونه گیری به صورت هدفمند و شبکه‌ای بوده است، به همین منظور با21 نفر از دانشجویان دانشگاه پیام نور که تجربه حضور در کلاس‌های سنتی و الکترونیکی را داشتند مصاحبه و نظراتشان در این زمینه پرسیده شد. بعد از انجام مصاحبه و تجزیه و تخلیص داد‌ها، گویه‌های مورد نظر استخراج گردید. جهت تعیین روایی یافته‌ها از روایی محتوای و برای اصالت آنها چندین بار یافته ها مورد بررسی و واکاوی قرار گرفت. یافته‌ها بر اساس تحلیل محتوا مقوله بندی شدند. نتایج حاصل از مصاحبه از این قرار است که مشکلات اینترنتی، کمبود سواد دیجیتالی و نبود زیر ساخت ها و ابزار فناوری همچنین عوامل اقتصادی، نبود طراحی آموزشی مناسب و نداشتن تجربه در.آموزش‌های الکترونیک از چالش‌هاو موانع عمده در این شرایط بود. از دیدگاه آنها مدیران در این شرایط می‌توانند حامی موثری برای دانشجویان و اساتید باشد اما تاکید دارند تا زمانی که چالش ها و موانع بر طرف نگردد مدیران نیز با محدودیت‌های فراوانی روبرو خواهند بود. علاوه بر این دانشجویان معتقدند که اساتید جوان و تازه کار بهتر توانستند در این شرایط اموزش را حفظ کرده و نیاز‌های دانشجویان را تا حدی بر طرف سازند. در همین راستا اذعان داشتند که شبکه‌های مجازی و سامانه‌های آموزشی مهم ترین سهم در پاسخگو بودن سیستم آموزش به این شرایط را داشتند.