نقش انعطاف پذیری شناختی و تاب آوری در پیش بینی افسردگی دانشجویان طی همه گیری کروناویروس 2019

پاندمی کروناویروس 2019 در بسیاری از کشورهای جهان، سلامت روان‌شناختی و جسمی افراد جوامع را به خطر انداخته است و به دلیل ماهیت مرموز، غیرقابل کنترل، پیش بینی ناپذیری، و سریع انتشار بودن زمینه را برای گسترش مشکلات روان‌شناختی در بعد سلامت روانی افراد فراهم آورده است. در این راستا هدف پژوهش حاضر بررسی نقش انعطاف پذیری شناختی و تاب آوری در پیش بینی افسردگی دانشجویان طی همه گیری کروناویروس 2019 بود. طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه گیلان در سال تحصیلی 1400-1399 بود. نمونه ها 90 دانشجوی دختر و پسر بودند که از طریق فراخوان اینترنتی با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. دانشجویان به پرسشنامه-های افسردگی بک (1996)، انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (2010) و تاب آوری کانر و دیویدسون (2003) پاسخ دادند. تحلیل داده ها نیز با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته های این پژوهش نشان داد اثر انعطاف پذیری شناختی و تاب آوری بر افسردگی منفی و معنادار بود (01/0>p). همچنین انعطاف پذیری شناختی و تاب آوری به میزان قابل توجهی افسردگی دانشجویان طی همه گیری کروناویروس 2019 را پیش بینی می کنند. در مجموع، نتایج به دست آمده ارتباط و امکان پیش بینی افسردگی دانشجویان طی همه گیری ویروس کووید-19 از طریق بررسی انعطاف پذیری شناختی و تاب آوری را در دانشجویان نشان می دهند. بر طبق یافته های حاصل از پژوهش، می توان با افزایش انعطاف پذیری شناختی و تاب آوری، میزان افسردگی دانشجویان طی همه گیری ویروس کووید-19 را کاهش داد.