نقش دشواری تنظیم هیجان و حساسیت اضطرابی در پیش بینی نشانه های وسواس فکری-عملی طی همه گیری ویروس کووید-19

شیوع ویروس کرونا 2019 (کووید-19) در ووهان چین آغاز شد و به سرعت توجه و نگرانی سازمان بهداشت جهانی را به خود جلب کرد، تا جایی که پس از مدت کوتاهی آن را به عنوان یک بیماری همه-گیر در سطح جهان معرفی کرده است. در این راستا هدف پژوهش حاضر بررسی نقش دشواری تنظیم هیجان و حساسیت اضطرابی در پیش بینی نشانه های وسواس فکری-عملی طی همه گیری ویروس کووید-19 دانشجویان بود. طرح پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه گیلان در سال تحصیلی 1400-1399 بود. نمونه ها 110 دانشجوی خانم و آقا بودند که از طریق فراخوان اینترنتی با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. دانشجویان به پرسشنامه های وسواس فکری-عملی‌هاجسون و راچمن (1997)، دشواری تنظیم هیجان گرتز و رومر (2004) و حساسیت اضطرابی تیلور و کوکس (1998) پاسخ دادند. تحلیل داده ها نیز با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه انجام شد. یافته های این پژوهش نشان داد اثر دشواری در تنظیم هیجان و حساسیت اضطرابی نشانه های وسواس فکری-عملی، مثبت و معنادار بود (01/0>p). همچنین دشواری تنظیم هیجان و حساسیت اضطرابی به میزان قابل توجهی نشانه های وسواس فکری-عملی طی همه گیری ویروس کووید-19 را در دانشجویان پیش بینی می کنند. در مجموع، نتایج به دست آمده ارتباط و امکان پیش بینی نشانه های وسواس فکری-عملی طی همه گیری ویروس کووید-19 از طریق بررسی دشواری در تنظیم هیجان و حساسیت اضطرابی را در دانشجویان نشان می دهند. بر طبق یافته های حاصل از پژوهش، می توان با کاهش دشواری در تنظیم هیجان و حساسیت اضطرابی، میزان نشانه های وسواس فکری-عملی طی همه گیری ویروس کووید-19 را کاهش داد.