تاملی بر تجربۀ ارزشیابی الکترونیکی در دانشگاه‌های کشور و راهکارهای بهبود کیفیت آن

در شرایط همه‌گیری بیماری کووید 19، محیط الکترونیکی به عنوان امن‌ترین فضا برای آموزش و یادگیری شناخته می‌شود. به همین ترتیب ارزشیابی الکترونیکی نیز راهکاری برای اطمینان از پیشرفت تحصیلی به شکلی ایمن است. در این مقاله تجربۀ دانشگاه‌های کشور در نیم‌سال دوم سال تحصیلی 99-1398 بررسی و به ویژگی‌های این تجربه اشاره می‌شود. علاوه‌برآن، روش‌های مختلف ارزشیابی و به طور ویژه ارزشیابی الکترونیکی بررسی و براساس آن پیشنهادهایی برای اجرای ارزشیابی الکترونیکی ارائه می‌شود. نتیجۀ این مطالعه نشان می‌دهد که در محیط الکترونیکی همچنان نگاه مرسوم و دیرینۀ آزمون و امتحان به ارزشیابی حفظ شده است. چنین رویکردی اگرچه ممکن است به عنوان راه‌حل اضطراری در اوان حضور مهمان ناخواندۀ کووید 19 قابل توجیه باشد ولی نمی‌تواند راه‌حلی مناسب برای حل مسئلۀ ارزشیابی غیرحضوری باشد. در حقیقت، همه‌گیری ویروس کووید 19 با تمام مصائبی که برای جوامع انسانی به بار آورد، با نمایان کردن ناکارآمدی نگاه سنتی به ارزشیابی، خدمتی به‌یادماندنی به نظام‌‌های آموزشی کرده است. نگاه نو به آموزش و ارزشیابی، از ابعاد مختلف از جمله مدیریتی، تعلیم‌وتربیتی و فنّاورانه، نیاز نظام‌های آموزشی امروزی است که این همه‌گیری با پررنگ کردن آن می‌تواند به پاسخ‌گویی به آن سرعت بخشد.