بررسی نقش سازگاری معنوی در پیش بینی اضطراب بیماری کرونا دانشجویان

زمینه مساله: معنویت به عنوان بعدی از ابعاد وجود انسان تعریف شده است که احساس بودن را با کیفت-هایی نظیر فطرت، ظرفیت برای دانستن درونی و منبع تقویتی یکی شدن با سایه کلی همه زندگی و یافتن معنایی برای موجودیت فرد که محور هر موجودی است، به انسان القا می کند. سازگاری معنوی ناشی از احساس ارتباط با خدا، اثرات موقعیت های اضطراب انگیز را کاهش داده و به طور مثبتی بر افسردگی، رضایت مندی، بهزیستی و حرمت خود اثر می گذارد.هدف اصلی: هدف پژوهش حاضر بررسی نقش سازگاری معنوی در پیش بینی اضطراب کرونای دانشجویان بود. روش: روش پژوهش توصیفی - همبستگی بود و جامعه آماری آن شامل کلیه دانشجویان در نیمسال دوم سال تحصیلی 1399 بود که در دانشگاه پیام نور اردبیل مشغول تحصیل بودند و حجم نمونه به تعداد 120 نفر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سازگاری معنوی رسولی و همکاران (١٣٨٨) و پرسشنامه اضطراب کرونا استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه استفاده شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که بین سازگاری معنوی با اضطراب کرونا رابطه منفی و معنی داری وجود دارد (05/0>p). همچنین نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد متغیر سازگاری معنوی حدود 22 درصد از واریانس متغیر اضطراب کرونا را پیش بینی کرده است. متغیر پیش بین «سازگاری معنوی» به ترتیب با مقدارbeta وt مطلق بزرگ تر (23/1 t=،43/0 beta=) p کوچک تر (05/0p=)، به طور معنی داری توان پیش بینی متغیر ملاک (وابسته) اضطراب کرونا را در دانشجویان مورد مطالعه دارد.نتیجه گیری ها: نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که متغیر پیش بین سازگاری معنوی توان پیش بینی اضطراب کرونا را در دانشجویان دارد. بنابراین به متخصصان و افراد دخیل در سلامت روان توصیه می شود در کاهش اضطراب کرونا بر نقش سازگاری معنوی توجه ویژه ای داشته باشند.