بررسی رابطه بین اضطراب ناشی از ویروس کرونا و نگرش نسبت به مرگ در بین زنان شهر مشهد

هدف: ابتلا به بیماری جدید کووید19 علاوه بر مخاطرات سلامت جسمانی، اثرات مختلف روانشناختی همچون اضطراب مزمن ناشی از ابتلا به بیماری کرونا و ترس از مرگ بر جای گذاشته است. از انجاییکه یکی از عوامل دخیل در ترس از مرگ، نوع نگرش نسبت به مرگ می‌باشد، هدف از پژوهش حاضر مطالعه ی رابطه ی نگرش نسبت به مرگ با اضطراب ناشی از کرونا بود. روش: این مطالعه توصیفی از نوع همبستگی بود و جامعه ی مورد پژوهش آن را زنان بین سنین 15-30 سال شهر مشهد در سال 1399 تشکیل دادندکه از میان انان 394 نفر با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و توسط ابزارهای فرم تجدید نظر شده نگرش نسبت به مرگ(وونگ و همکاران،1994) و مقیاس اضطراب ناشی از کرونا (علیپور،1398) بصورت مجازی و با استفاده از ابزار الکترونیکی مورد ارزیابی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون انجام شد. یافته‌ها: نشان دادکه بین نگرش نسبت به مرگ و اضطراب ناشی از کرونا رابطه همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد که ضریب همبستگی پیرسون آن 0٫22 و معناداری ان 0٫0001 بدست امد. همچنین در بین زیر مقیاس‌های نگرش نسبت به مرگ، ترس از مرگ بیشترین سهم را در رابطه با اضطراب ناشی از کرونا داشت که ضریب همبستگی آن‌ها 0٫32 با معناداری 0٫0001 یافت شد که ارتباط آن دو را مثبت و معنادار گزارش کرد.نتیجه گیری: نتایج این پژوهش نشان دهنده ی تاثیر باورهای نسبت به مرگ در ایجاد و تداوم اضطراب بیماری کرونا می‌باشد. در همین راستا پیشنهاد می‌شود با مداخله و تغییر باورهای فرهنگی نسبت به مرگ در فرد مضطرب به میزان قابل توجهی سطح اضطراب ابتلا به بیماری را در همه گیری کرونا کاهش داده و منجر به بالا بردن سطح سلامت روان و کیفیت زندگی افراد جامعه شوند.