مروری بر اثرات اضطرابی همه‌گیری کووید-19 بر جمعیت عمومی و کادر درمان

زمینه مساله: گمان می‌رود بیماری کووید-19، همانند بیماری‌های همه‌گیر قبلی، اثرات مخربی بر روان انسان بر جای بگذارد. همه‌گیری‌ها تنها موجب اضطراب در افراد بیمار نمی‌شوند، بلکه بیشترین آثار روانی خود را بر جمعیت عمومی سالم می‌گذارند. بنابراین، بررسی اختلالات اضطرابی در گروه‌های مختلف جامعه حایز اهمیت فروان است.هدف: این مطالعه مروری با هدف مشخص کردن میزان اختلالات اضطرابی، شناسایی گروه‌های پرخطر و همچنین عوامل اصلی ایجاد این اضطراب‌ها در جمعیت عمومی و کادر درمان در دوران پاندمی کووید-19 صورت گرفته است.روش‌: ابتدا جستجو در پایگاه‌های اطلاعاتی pubmed و sid با کلیدواژه‌های مناسب صورت گرفت. پس از بررسی 40 مقاله مرتبط، در نهایت 16 مقاله انتخاب شد. مقالات به دو دسته اضطراب و کادر درمان و اضطراب و جمعیت عمومی تقسیم شدند. ابتدا اطلاعات توصیفی مقالات استخراج شد و سپس به بررسی عوامل و گروه‌های پرخطر در مطالعات پرداخته شد.یافته‌ها: حدود نیمی از جمعیت عمومی سطوحی از اضطراب و حدود 20 درصد سطوح شدید یا خیلی شدید اضطراب را در دوران همه گیری تجربه کرده اند. زن بودن، جوان بودن، وجود علائم مشکوک، وجود مبتلا در بین بستگان، سابقه تجربه شرایط پراسترس قبلی و سابقه بیماری جسمانی از عوامل مرتبط با سطوح بالاتر اضطراب مطرح شده است. در بین کادر درمان نرخ شیوع اضطراب 2/23% بود. این شیوع در زنان نسبت به مردان و پرستاران نسبت به پزشکان بیشتر بود. عدم تحمل ابهام، احساس گناه از مبتلا کردن دیگران، احساس درماندگی حاصل از اضطراب مرگ، ترس از تنهایی و احساس و ادراک فرد از انزوا مهم ترین دلایل مرتبط با ایجاد اضطراب در هر دو جمعیت بودند.نتیجه‌گیری‌ها: بیماری کووید-19 موجب افزایش اضطراب هم در جمعیت عمومی و هم کادر درمان شده است. توجه درمانگران به عوامل ایجادکننده اضطراب می‌‌‌تواند نقش مهمی را در درمان اختلالات اضطرابی مراجعان در دوران همه‌گیری کووید-19ایفا کند.