ارتباط اضطراب کرونا با شفقت به خود و سرمایه‌های روانشناختی در دانشجویان

زمینه مساله: پاندمی کووید – 19، شرایط بحرانی را در سلامت روانشناختی همه افراد دنیا بویژه در دانشجویان به همراه داشته است، به طوری که اضطراب سلامتی ناشی از کرونا یکی از پیامدهای آن محسوب می‌شود که سرمایه روانشناختی و مهارت شفقت به خود می‌تواند تاثیر به سزایی در کنترل این اضطراب داشته باشد.هدف اصلی: مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه اضطراب کرونا با شفقت به خود و سرمایه روانشناختی دانشجویان دانشگاه سمنان انجام شد.روش: جامعه آماری دانشجویان دانشگاه سمنان بودند. گردآوری داده‌هادر پاییز 1399 و از طریق انتشار لینک پرسشنامه اینترنتی انجام شده که در مجموع تعداد 149 نفر دانشجوی دانشگاه سمنان در این پژوهش مشارکت کردند. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات همبستگی بوده و از پرسشنامه‌های اضطراب بیماری کرونا- cdas (علی پور و همکاران، 1398)، شفقت به خود (فرم کوتاه ریس و همکاران، 2011) و سرمایه روانشناختی - pcq لوتانز – 2007) استفاده شد.یافته‌ها: بین اضطراب کرونا و شفقت به خود، ضریب همبستگی منفی (21/0-) بود. ضرایب همبستگی شفقت به خود با علائم روانی اضطراب کرونا 18/0- و با علائم جسمانی 20/0- بود. بین اضطراب کرونا با سرمایه روانشناختی ارتباط معناداری مشاهده نشد اما بین سرمایه روانشناختی با خوشفقتی همبستگی معنادار بود (49/0). مدل رگرسیونی پیش بینی اضطراب کرونا از طریق مولفه‌های خودشفقتی با ضریب تبیین 13/0 و 44/3 f= معنادار بوده و بیشترین ضریب تاثیر (استاندارد) نیز مربوط به مولفه ذهن آگاهی خودشفقتی (34/0-) است.نتیجه گیری: دانشجویانی که خودشفقتی بالاتری دارند (بویژه ذهن آگاهی)، اضطراب کرونا را با شدت کمتری تجربه می‌کنند و از دیگر سو، هر چه خودشفقتی افزایش یابد، سرمایه روانشناختی نیز ارتقاء می‌یابد. لذا می‌توان از طریق آموزش و ارتقاء شفقت به خود و ذهن آگاهی، سرمایه روانشناختی را افزایش داده و از شدت اضطراب کرونا در دانشجویان کاست.