بررسی و مطالعه بحران‌های تالاب میانکاله به همراه اثرات جرایان های زیست محیطی در امنیت ملی

نگرانی های محیطی و افزایش تاثیر منابع طبیعی درمسائل اقتصادی، اجتماعی، سیاسی مردم نسبت به گذشته دلیل توجه سیاستمداران و محققان در عصر حاضر است. بحرانهای زیست‌محیطی موجود در ایران از جمله کمبود بارش، خشک شدن رودها، تالابها و دریاچه‌ها باعث بروز مخاطرات و آسیب‌پذیری طبیعی و انسانی شده است. امروزه نمی‌توان مدعی شد که بحران‌های محیط زیستی درون یک کشور تنها مختص همان کشور است بلکه می‌تواند امنیت ملی را به خطر بیاندازد، به همین منظور تالاب میانکاله هم از این قضیه مستثنی نیست. تالاب میانکاله نخستین تالابی است که در فهرست کنوانسیون بین‌المللی رامسر ثبت شده‌است و همچنین در سواحل جنوبی دریای خزر هیچ منطقه ای وجود ندارد که محیط طبیعی آن دست نخورده باقی مانده باشد، که همین امر منجر به تنوع زیست محیطی منحصر به فردی درآن تالاب شده است، سالانه تعداد زیادی از پرندگان در این تالاب به تغذیه می پردازند، نبود تالاب ها در طبیعت میتواند مشکلات عدیده ای به وجود آورد از جمله تقویت نشدن آب های زیر زمینی، از بین رفتن تنوع های زیستی، پالایش نشدن آب و برهم خوردن نظم اکولوژیکی میتوان اشاره کرد. تالاب میانکاله واقع در منتی الیه جنوب شرقی دریای مازندران است و در دوازده کیلومتری شمال شهر بهشر قرار دارد. به خطر افتادن حیات تالاب میانکاله به‌عنوان یک بحران میتواند باعث ایجاد مشکلاتی در سطح ملی شود و امنیت ملی را به خطر بیاندازد. هدف از نگارش این مقاله بررسی عواملی است که حیات تالاب را به خطر انداخته است. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی است. نتایج این تحقیق نشان داد که عوامل انسانی نقش بسیار موثری در تخریب این تالاب داشته و خشک شدن یا آلوده شدن تدریجی آن می تواند باعث اختلال در اکوسیستم و در نتیجه تاثیر مستقیم در زندگی انسان داشته باشد.