تاثیر اجزای برندسازی داخلی بر عملکرد برند با نقش میانجی تعهد به برند

برندسازی داخلی مفهومی است که به دنبال ایجاد هماهنگی با برند خارجی از طریق افزایش تعهد کارکنان به برند و تشویق آنان به انتقالوعده های برند به مشتریان میباشد. این موضوع در سازمانهای دولتی به دلیل ارتباط مستقیم کارکنان با مشتریان، اهمیت بیشتری دارد.هدف این پژوهش، مطالعه اثر میانجی تعهد به برند در رابطه میان اجزای برندسازی داخلی و عملکرد برند از نگاه کارکنان در اداره امورمالیاتی شهر سمنان میباشد. پژوهش حاضر از نوع کاربردی و بر مبنای گردآوری دادهها توصیفی همبستگی میباشد. جامعه آماری کارکناناداره کل امور مالیاتی شهر سمنان میباشد که از میان آنها 78 نفر با استفاده از نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوریدادهها از پرسشنامه استفاده و روایی سازهها با بکارگیری تحلیل عاملی تائیدی، روایی واگرا و روایی همگرا تائید شد. برای سنجش پایایی ازآلفای کرونباخ و جهت تحلیل دادهها از آزمونهای تحلیل عاملی و تحلیل رگرسیون استفاده گردید. نتایج نشان میدهد که ارتباطات، آموزشو استخدام تاثیرمعناداری بر روی عملکرد برند سازمان دارند. از میان اجزای برندسازی داخلی تنها رهبری است که تاثیر معناداری بر رویعملکرد برند ندارد. همچنین اثر میانجی تعهد کارکنان به برند تنها در رابطه آموزش عملکرد برند و استخدام عملکرد برند تائید شد.