تاثیر متغیرهای کلان اقتصادی بر صندوق‌های بازنشستگی و راهکار مدیریت صحیح دارایی‌ها

با توجه به‌ اینکه صندوق‌های بازنشستگی از نهادهای تاثیرگذار بر شرایط اقتصادی و اجتماعی جامعه به‌شمار می‌روند، بررسی چالش عدم تعادل بین منابع و مصارف صندوق‌های بازنشستگی، تاثیر متغیرهای کلان اقتصادی در کنار سیاست‌ها و دخالت‌های دولت، عدم سرمایه‌گذاری مناسب و مدیریت صحیح در دارایی‌های صندوق و در یک کلمه بحران صندوق‌های بازنشستگی موضوعی مهم و اجتناب ناپذیر است و این بحران بگونه‌ای است که تمام صندوق‌های بازنشستگی ایران را در برگرفته و صندوق‌ها را به سمت ورشکستگی سوق می‌دهد. در این پژوهش به بررسی تاثیر متغیرهای کلان اقتصادی بر صندوق‌های بازنشستگی و مدیریت صحیح دارایی‌ها به‌عنوان راهی برای مقابله با بحران ناشی از کمبود بودجه صندوق‌ها (به‌طور موردی صندوق بازنشستگی کشوری) در قالب دو مدل مفهومی و اقتصادسنجی پرداخته شده است. داده‌های استفاده شده در مدل اقتصادسنجی، از نوع داده‌های سری زمانی هستند و نتایج حاصل از پردازش مدل نشان می‌دهند که رشد سود عملیاتی صندوق بازنشستگی کشوری به‌عنوان شاخصی برای سنجش وضعیت صندوق از سه عامل تولید ناخالص داخلی (رشد اقتصادی)، رشد مشارکت اقتصادی و رشد تعداد شرکت‌هایی که صندوق در آن‌ها به نحوی مطلوب سرمایه‌گذاری می‌کند، تاثیر می‌پذیرد. هم‌چنین نحوه تعیین تعداد شرکت‌های مهم و تاثیرگذار به این صورت است که در هرسال از بین شرکت‌های پرتفوی صندوق، شرکت‌هایی که صندوق در آن‌ها مالکیت بالای 34 درصد (یک سوم کرسی‌ها در اختیار صندوق است و نظر صندوق برای مجمع لحاظ می‌شود.) دارد و ارزش بازارشان (شرکت‌های پذیرفته شده در بورس) یا بهای تمام‌شده آن‌ها (شرکت‌های خارج از بورس) از پنج درصد سود عملیاتی صندوق بیش‌تر است، در این متغیر لحاظ شده‌اند و صندوق باید در بخش سرمایه‌گذاری‌های خود، از این شرکت‌ها به سمت دارایی‌های با نقدشوندگی بالا تغییر مالکیت دهد.