آسیب شناسی ارزشیابی توصیفی دانش آموزان: مطالعه تطبیقی دیدگاه والدین و معلمان

در طول سالیان گذشته امتحان و استفاده از نمره به عنوان یک شاخص مهم در آموزش و پرورش ایران نقش داشته است. ارزشیابی توصیفی، یکی از نوآوری‌های آموزشی در دهه‌ی حاضر در نظام آموزشی دوره‌ی ابتدایی کشور است. هدف پژوهش حاضر آسیب شناسی ارزشیابی توصیفی در مقطع ابتدایی از دیدگاه دو گروه والدین و معلمان ابتدایی می‌باشد. روش پژوهش حاضر روش کیفی می‌باشد که که از روش تحلیل تم جهت تحلیل داده های کیفی گردآوری شده استفاده شده است. با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند با 20 نفر از والدین و20 نفر از معلمان با تجربه در مقطع ابتدایی شهر یزد مصاحبه نیمه ساختارمند انجام شد. مدل طراحی شده از نتایج مصاحبه ها با استفاده از نرم افزار مکس کیودا ترسیم گردید. نتایج تحقیق نشان داد آسیب‌های اصلی شناسایی شده در سیستم فعلی ارزشیابی توصیفی را در قالب شش تم اصلی برای دو گروه معلمان و والدین می‌توان طبقه‌بندی نمود، که عبارتند از: 1) زیرساخت فرهنگی، 2) چالش‌های طراحی 3) محدودیت‌های رفتاری، 4) مسائل اجرایی، 5) ناکارآمدی، 6) تعدیل هاله‌ای. از یافته ها نتیجه گرفته می‌شود که در کل ارزشیابی توصیفی از وضعیت خوبی در اجرا برخوردار نیست و اجرای یک الگوی تلفیقی می‌تواند بسیاری از مشکلات اجرایی الگوی جاری ارزشیابی توصیفی را برطرف نماید.