بررسی تاثیر عوامل تحولی بیرونی بر قصد کارآفرینی افراد (مطالعه موردی: کارآفرینان کلانشهر تبریز)

امروزه که کار و فعالیت شکل تازه‌ای به خود گرفته است و به‌سوی کارفرمایی و خوداشتغالی در حرکت است. لذا، کارآفرینی و کارآفرینان نقش کلیدی در روند توسعه و پیشرفت اقتصادی جوامع مختلف ایفا می‌کنند. تجارب کشورهایی مانند ژاپن، کره جنوبی، مالزی و هند آکنده از فعالیت‌های چشمگیر کارآفرینانی بوده است که امروز به توسعه‌ یافتگی کشور خود می بالند. باید توجه داشت که کارآفرینان تنها به ایجاد فرصتهای شغلی جدید نمی پردازند بلکه با ساختار، تفکر، تحرک و فرهنگ لازم دست به تخریب خلاق می زنند تا از دل ویرانه های کهن بنای رفیع آبادانی و پیشرفت را برافرازند. عواملی چند بر کارآفرینی افراد می‌انجامند که در دو دسته عوامل تحول بیرونی و عوامل تحول درونی قابلیت دسته‌بندی دارند. از این میان عوامل تحول بیرونی به عنوان تاثیر اجتماع و شرایط زندگی و محدودیت‌ها و عدم محدودیت‌های فرد کارآفرین، نقشی مهم در کارآفرین شدن فرد دارد. بر همین اساس، هدف از انجام این مطالعه، بررسی تاثیر عوامل تحولی بیرونی بر قصد کارآفرینی افراد بوده است. بنابر ماهیت و هدف تحقیق، جامعه تحت مطالعه شامل تمامی کارآفرینان در سطح کلانشهر تبریز است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران برای جوامع با تعداد نامعلوم 230 نفر محاسبه شده است. ابزار گرد آوری داده‌ها در این تحقیق پرسشنامه محقق ساخته بوده است. که بر مبنای ادبات تحقیق و در 24 گویه تهیه و تدوین شده است. روایی پرسشنامه، مطابق با روش روایی محتوایی و پایایی آن با رویکرد بررسی سازگاری درونی و شاخص آلفای کرونباخ بررسی و تایید شده است. یافته‌های بررسی یک فرضیه اصلی و 8 فرضیه فرعی نشان داد که مضیقه مالی، فقدان فرصت شغلی، ترس از آینده، الگوی بیرونی و ناسازگاری با فرهنگ غالب اجتماع بر قصد کارآفرینی در میان کارآفرینان کلانشهر تبریز تاثیر دارد. بعلاوه، نقش مولفه‌هایی همچون: اخراج از کار، نقش در خانواده و تکانه‌ها بر قصد کارآفرینی در میان کارآفرینان کلانشهر تبریز مورد تایید واقع نگردید.