واکاوی نقش کووید-19 در اختلال استرس پس از سانحه(ptsd) در محیط کار و کنترل آن بر مبنای سیگنال های مغزی(eeg)

شیوع کووید19 و خطرهای ابتلا به آن، به عنوان یک عامل آسیب زا و تهدیدآمیز برای افراد در این دوره شناخته می شود. به دلیل قرنطینه و آسیب های روانی در پی شیوع ویروس و همچنین بازگشت به کار پس از لغو محدودیت ها و قرار گرفتن در محیط کار به خصوص مکان های پر تردد، افراد با عوامل استرس زایی در محیط کاری مواجه می شوند که در صورت تداوم می تواند موجب اختلال استرس پس از سانحه(ptsd) شود. الکتروآنسفالوگرام(eeg) در حوزه بالینی کاربرد دارد. با استفاده از الکتروآنسفالوگرام(eeg) می توان وضعیت روانی افراد را تشخیص داد و عوامل استرس زا را شناسایی و اندازه گیری کرد و تدابیری برای مدیریت استرس و حذف این عوامل در نظر گرفت؛ زیرا سطح بالای استرس در محیط کار موجب فرسودگی شغلی می شود که به دنبال آن بهره وری سازمان نیز کاهش می یابد. عوامل استرس زا در افراد می تواند متفاوت باشد. با بررسی ادبیات پیشینه، بیشترین عواملی را که افراد به عنوان آسیب های کاری و در مقابل، راهبردهای پیشنهادی که برای مقابله با این عوامل معرفی کردند، در این پژوهش ارائه شده است. این عوامل را می توان در دو دسته شامل فردی و سیستمی-سازمانی، طبقه بندی کرد. برای ثبت سیگنال های مغزی افراد در حین کار و مواجهه با استرس، نیاز به eegهای پوشیدنی سیار است که سیگنال های دریافتی این نوع eeg در مقایسه با eegهای سیمی دارای نقض هایی است که به دلیل چالش های موجود، می بایست این سیگنال ها بهبود یابد. به دلیل ضعف تحقیقات در این زمینه، در این مقاله روشی مبتنی بر یادگیری تقویتی برای ایجاد آرامش در فرد معرفی شده است.