بررسی اثرات دوره های آموزش ضمن خدمت بر کیفیت تدریس مدرسان دانشگاه زابل با توجه به نقش میانجی خودباوری

بر این اساس هدف پژوهش حاضر بررسی اثرات دوره های آموزش ضمن خدمت بر کیفیت تدریس مدرسان دانشگاه زابل با توجه به نقش میانجی خودباوری است. پژوهش حاضر از حیث روش‏شناسی یک مطالعه توصیفی و کاربردی است که به‏صورت مقطعی به بررسی پدیده‏های مورد بررسی پرداخته است. جامعه آماری این پژوهش کلیه مدرسان دانشگاه زابل است که تعداد آنها 70 نفر برآورد گردیده است. جهت انجام این پژوهش از پرسشنامه های آموزش ضمن خدمت گلدبرگ(2007)، کیفیت تدریس پاک مهر(1390) و خودباوری مدرسان سیوندی(1392) استفاده گردید. جهت تحلیل داده ها از نرم افزار pls در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. تجزیه و تحلیل فرضیه ها با استفاده از مدل سازی معادلات ساختاری نشان داد که دوره های آموزش ضمن خدمت بر کیفیت تدریس با توجه به نقش میانجی خودباوری تاثیر معنی داری دارد. با توجه به نتایج پژوهش می-توان گفت برگزاری دوره های آموزش ضمن خدمت چنانچه متناسب با نیاز نظام آموزشی مدرسان آن طراحی شود و به درستی اجرا گردد، اثربخشی نظام آموزشی را تقویت خواهد نمود و موجب افزایش خودباوری و بهبود کیفیت تدریس مدرسان می شود.