بررسی و مطالعه امنیت شهری مرتبط با حقوق زنان

امنیت در تمام ابعاد زندگی روزانه فرد حاضر است. منظور از امنیت عمومی وضعیتی است که ضمن حفظ و حراست از ارزشهای اساسی و هنجارهای جامعه، عموم مردم از هرگونه تعرض و تهدیدی نسبت به جان، مال، ناموس و عرض خود در امان بوده و در خصوص رعایت و حمایت از حقوق مشروع خود از طرف سایر بازیگران، گروه‌ها، نهادها و دولت اطمینان خاطر داشته و احساس آرامش نمایند. پژوهش حاضر بررسی میزان احساس امنیت زنان در فضاهای عمومی شهری به روش توصیفی، گذشته نگر می‌باشد. نوع فضاهای عمومی در قالب عوامل محیطی در ترکیب با ویژگیهای اجتماعی و اقتصادی زنان در بروز میزان احساس امنیت در بین زنان موثر است. ضرورت و اهمیت این بررسی هنگامی آشکار می‌شود که امکان تحرک می تواند، شاخص ‌تبعیض اجتماعی باشد و کسانی که محدودیت جابه جایی دارند از مشارکت فعال باز می مانند. بر اساس تئوری های مختلف نیازها در هرم، امنیت یکی از نیازهای پایه برای تعالی انسان تلقی می‌شود، در واقع مفهوم امنیت و درک آن در همه ابعاد فیزیکی، اجتماعی، روانی و... مشکل است. به بیانی دیگر، امنیت از نیازهای اساسی انسان است که نحوه ی پاسخگویی به آن تاثیر مستقیم در ارضای سایر نیازهای وی می‌گذراد. نتایج این مطالعه حاکی از آن است که از بین شاخص های مربوط به عامل اجتماعی- فرهنگی حمایت اجتماعی، نگرش نسبت به عملکرد پلیس و صورت گرفتن تعامل و تقابل اجتماعی در فضا ارتباط معناداری با امنیت زنان در فضای شهری دارد. حمایت اجتماعی به این مساله می پردازد که فرد در زندگی خود و هنگام مشکلات بتواند از مساعدت و یاری دیگران بهره مند شوند. از سوی دیگر از نظر کالبدی- محیطی ، تامین امنیت شبانه‌ی شهری و از نظر مدیریتی ، حضور پلیس دارای ارتباط معنادار با امنیت زنان در فضای شهری دارد.