تعیین معیارهای ارزیابی در روش مهندسی ارزش و وزن‎دهی به روش بهترین- بدترین (bwm) (مطالعۀ موردی: کاهش گردوغبار در صنایع معدنی)

از مهم‎ترین مشکلات در صنایع معدنی انتشار گردوغبار بیش از حد مجاز است که باعث ایجاد مشکلاتی در فرآیندها، عملکرد کارکنان، سلامت کارکنان و مناطق مجاور کارخانه‎ها شده است. یکی از روش‎هایی که به صنایع در حل مشکلات کمک می‎کند مهندسی ارزش است که درک و به کارگیری آن می‎تواند در اکثر پروژه‎ها پیشرفت چشمگیری به دنبال داشته باشد. هدف از پژوهش حاضر تعیین معیارهای ارزیابی در روش مهندسی ارزش برای سنجش راهکارهای کاهش گردوغبار در صنایع معدنی و وزن‎دهی آنها با استفاده از روش بهترین- بدترین است. ابتدا با بررسی سایر مطالعات و استفاده از نظر کارشناسان حوزۀ گردوغبار چهار معیار اقتصادی، زیست‎محیطی، فنی‎وکاربردی و مدیریتی تعیین شد. معیار اقتصادی شامل هزینه‎های اولیه و دائمیِ مورد نیاز برای اجرای هر راهکار؛ معیار زیست‎محیطی جهت ارزیابی پیامدهای زیست‎محیطیِ مثبت و منفی حاصل از اجرای راهکار‎ها؛ معیار فنی‎وکاربردی به منظور سنجش کارایی راهکار‎ها؛ و معیار مدیریتی، نیازهای مدیریتی برای اجرای راهکار‎ها است. در ادامه به منظور تعیین وزن هر معیار با استفاده از نظر مدیران، مقایسات زوجی بین معیارها انجام شد و وزن معیارهای اقتصادی، زیست‎محیطی، فنی‎وکاربردی و مدیریتی با استفاده از روش بهترین- بدترین به ترتیب 05/0، 43/0، 39/0 و 13/0 به دست آمد.