نقش مدیریت دانش در کسب و کار

در دنیای امروز مدیریت دانش به عنوان یکی از برنامه های راهبردی در سطح سازمان های برتر و موفق دنیا مورد توجه است واین توجه موجب شده است تا جامعه فرا صنعتی امروز که یک جامعه مبتنی بر اطلاعات است، به تدریج فن آوری های دانش افزار را جایگزین فن آوری های نیرو افزار و سخت افزاری نماید. از همین رهگذر سیستم های اطلاعات مدیریت به تدریج جای خود را به سیستم مدیریت دانش داده است تا سازمان ها با تبدیل اطلاعات به دانش و خرد، بتوانند همگام با تغییرات سریع محیطی به اتخاذ تصمیمات راهبردی توفیق یابند . مدیریت دانش، پیش ‌نیازی برای کسب و کار الکترونیکی و روند رو به رشد مشتری مدارانه این نوع کسب و کار است. سازمان برای راه‌اندازی یک محیط کسب و کار الکترونیکی، باید اطلاعات و دانش مطلوبی در باره بازارها، مشتریان، محصولات و خدمات، روشها، فرایندها، رقبا، مهارتهای کارکنان و محیط قانونی ‌اش در اختیار داشته باشد. این امر نیز این واقعیت را نشان می دهد که سازمانها، با ظهور کسب و کار الکترونیکی ، می‌توانند در سرتاسر جهان از طریق اینترنت و اینترانت که منجر به انقلابی در راههای دستیابی به ثروت، اطلاعات و دانش شده است، کسب و کار را بصورت الکترونیکی دنبال کنند . اکنون سیستم‌های مدیریت دانش برای تضمین ارزش ناشی از دانش درون و بیرون سازمان بسیار حیاتی هستند. کسب و کار و الکترونیکی همچنین باعث گسترش یک سازمان مشتری مدار با امکان فعالیت در سطح جهان از طریق ابزارهای الکترونیکی می‌شود. بر این اساس، مدیریت روابط مشتری در اقتصاد جهانی و دیجیتالی، سازمانها را مجبور به اندیشیدن دوباره در زمینه راههای برقراری ارتباط با مشتریان کرده است. بنده بر این باور میباشم که روابط صحیح با مشتری بدون مدیریت دانش نمی ‌تواند شکل بگیرد. یک سیستم مدیریت دانش محصول نهایی است که با اعمال ا لگوی فرایندی مدیریت دانش تولید شده وشامل تعدادی حوزه های مدیریت دانش و در پی آن فرایندی مشخص شده و مربوط به آن است که با دیگر فرایندهای سازمانی پیوند برقرارکرده و ابزار و تکنیکهای مختلف را در اختیار میگیرد .امروزه محققین بر این باورند که دانش مهمترین منبع سازمانی است که مدیریت و بهره برداری صحیح از آن می تواند مزیت رقابتی پایدار برای سازمان ایجاد کند .در واقع مدیریت دانش پاسخی است به نیاز جدی سازمان ها به بهره برداری از منبع دانش در عصری که دانش مهمترین سرمایه سازمان هاست. امروز در کشورهای پیشرفته دنیا این مسئله پذیرفته شده است که دانش و بکارگیری آن مهمترین عاملی است که می تواند سازمان های رقیب را از یکدیگر متمایز کند و موجب رشد و یا افول شرکت ها در مقایسه با رقبایشان شود . با این وجود یکی از واقعیات، کم توجهی و یا ضعف نسبی افراد و سازمان های ایرانی نست به بکارگیری اصول مدیریت دانش در سیره مدیریتی خود می باشند. این درحالی است که تولید و دستیابی به دانش پیشرفته و به روز جهت اجرای طرح های بزرگ صنعتی و اقتصادی در شرایط کنونی نیازمبرم کشور است و مدیریت دانش می تواند زمینه تبدیل تجارب متعدد به دست آمده را به توانمندی های پایدار فراهم آورد .