تاثیر رهبران، مدیران و فرهنگ سازمان‌های سمی بر عملکرد سازمان و کارکنان

تمرکز دنیای تجارت معاصر دیگر بر ایجاد سازمانی پایدار نیست بلکه به دنبال افزایش سود مداوم به هر قیمتی است. اکنون سازمان‌ها در تلاش هستند تا راه‌های جدید و خلاق را برای دستیابی به اهداف مالی خود بیابند. در کنار این راه‌های جدید و خلاق حرص سهامداران فرهنگ سمی را در سازمان‌ها ایجاد کرده است. گاهی این راه‌ها و نگرش‌ها باعث ایجاد تاثیرات زیان‌بار و غیر قابل جبرانی در سازمان می‌شود. واضح است که سازمانی سمی بدون رهبران سمی نمی‌تواند وجود داشته باشد، اما قابل درک است که برای سمی ماندن سازمان‌های سمی نیز نیاز به شرایط خاصی است. در این محیط، هم رهبران و هم کارکنان به خاطر دستاوردهای کوتاه مدت خود پاداش می گیرند که منجر به افزایش رقابت بین کارکنان، اعمال غیر اخلاقی و بی‌اعتنایی به همکاران می‌شود. در همین راستا، هدف این پژوهش بررسی تاثیرات این نگرش‌ها و دیدگاه‌ها بر عملکرد و کارکنان سازمان‌ها است. در ابتدا به مطالعه مبانی مطرح شده در این حوزه پرداخته شد. سپس، نحوه شناخت مسمومیت و عواقب وجود آن در سازمان مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که رهبر یا مدیر سمی نه‌تنها به عملکرد سازمان آسیب می‌رساند بلکه رفتار خود را در دیگران گسترش می‌دهد. به عبارتی، رهبر سمی در سازمانی سالم دوام چندانی نخواهد داشت. از طرفی، به نظر می‌رسد فرهنگ (سیستم ارزش‌ها) سازمان وابسته به رفتار همه گروه‌های درون سازمان است و هر یک از کارکنان در سازمان با نگرش، ادراک و شخصیت خود وارد آن سازمان می‌شوند. از این‌رو، زمانی که کارکنان در گروه‌های سمی و یا در سازمان‌هایی با مدیران یا رهبران سمی قرار می‌گیرند نه‌تنها عملکرد کارکنان و سازمان تحت تاثیر قرار می‌گیرد بلکه این خط‌مشی‌ها بر روی رفتار و نگرش کارکنان تاثیر خواهد داشت. بدیهی است، هرچه گروه و یا فرد سمی در سطوح بالاتر سازمان قرار داشته باشد، آنها می‌توانند تاثیر بیشتری در فرهنگ سازمان بگذارند.