تحلیلی بر ثبات مالکیت سهامداران نهادی و اثرات آن بر سیاست تقسیم سود سهام

سیاست تقسیم سود یکی از مباحث مهم مدیریت مالی است و تاکید بیش از حد تحلیل گران، مدیران و سرمایه گزاران بر اهمیت آن افزوده است. در زمان وجود تضاد منافع بین مدیر و سهامدار، پرداخت های سود تقسیمی منظم میتواند تضادهای نمایندگی را کاهش دهد و از این طریق، دامنه سوء استفاده احتمالی از منابع توسط مدیریت کاهش می یابد. این مطالعه سعی در آزمون تاثیر ثبات مالکیت نهادی بر سیاست تقسیم سود شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران دارد. در همین راستا، در این پژوهش نمونه ای از شرکت های حاضر در بورس اوراق بهادار تهران، انتخاب و با استفاده از روش نمونه‏گیری حذف سیستماتیک، 152 شرکت به عنوان نمونه آماری پژوهش طی دوره زمانی 1390 تا 1395 مورد بررسی واقع شد. این تحقیق توصیفی از نوع میدانی می باشد. از داده های ترکیبی و از روش رگرسیون حداقل مربعات ادغام شده (پانل دیتا) برای آزمون فرضیه ها استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان دهنده رابطه مثبت بین ثبات مالکیت نهادی شرکت‌ها و سیاست تقسیم سود شرکتها می باشد. اما شواهد پژوهش بیانگر ارتباط معنی داری بین نوسان مالکیت نهادی شرکت‌ها و سیاست تقسیم سود شرکتها نمی باشد. در پایان پیشنهادهای اجرایی مبتنی بر نتایج تحقیق ارائه گردید.