بررسی عوامل موثر بر صادرات محصولات غیر نفتی ایران و اولویت‌بندی بازارهای هدف صادراتی این محصولات؛ کاربرد مدل جاذبه (مطالعه‌ی موردی: صنعت پوست و چرم ایران)

صادرات پایدار و مستمر محصولات غیر نفتی، یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های کشور، برای فراهم‌ آوردن ارز مورد نیاز برای تداوم رشد اقتصادی است. متاسفانه به دلیل تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران و سایر عوامل، صادرات پوست و چرم ایران که در سالیان گذشته از حجم و ارزش دلاری قابل قبولی برخوردار بوده است، با کاهشی چشمگیر مواجه شده است، از این رو در این پژوهش تلاش شد عوامل موثر بر صادرات پوست و چرم ایران مورد بررسی قرار گیرد و بازارهای هدف صادراتی این محصولات اولویت‌بندی شوند. برای بررسی و آزمون فرضیه‌های این پژوهش از مدل جاذبه تعمیم‌یافته و روش حداقل مربعات تعمیم‌یافته تخمینی (egls) استفاده شده است. نتیجه تخمین مدل حاکی از اثر مثبت و معنادار نرخ واقعی ارز، توافق‌نامه‌های تجاری و نسبت واردات محصولات پوست و چرم توسط کشورهای واردکننده به واردات جهانی این محصولات بر صادرات پوست و چرم ایران است. همچنین تولید ناخالص داخلی کشورهای واردکننده تاثیر منفی بر صادرات پوست و چرم ایران داشته است. در ادامه بازارهای هدف صادراتی بر اساس عوامل موثر شناسایی شده، با استفاده از روش تاپسیس اولویت‌بندی شدند. نتایج اولویت‌بندی بازارهای هدف صادراتی نشان داد که، کشورهای ایتالیا، چین، هنگ کنگ، ویتنام، رومانی ، 5 بازار بالقوه برتر برای صادرات پوست و چرم ایران است.