انتقال‌پذیری شبکه‌ی قله‌ها در میدان دمایی cmb

انتقال‌پذیری، سنجه‌ای است که نمایان‌گر تابع همبستگی سه‌نقطه‌ای توپولوژیکی شبکه‌های پیچیده‌ است. در این مقاله، با هدف بررسی میدان اختلالات دمایی تابش زمینه‌ی کیهانی، شبکه‌ای از نقاط بیشینه‌ی موضعی نقشه‌های cmb که توسط ماهواره پلانک رصد شده است، می‌سازیم و چگالی مثلث‌های شبکه ساخته شده را بر حسب طول پیوند شبکه (l_0)، محاسبه می‌کنیم. نتایج ما نشان می‌دهند که بین انتقال‌پذیری شبکه‌های حاصل از نقشه‌های رصد شده بالاتر از تراز v=1σ_nilc و شبکه‌های ساخته شده از نقاط تصادفی تفاوت کاملا معناداری وجود دارد، به طوری که در شبکه‌های اصلی با افزایش طول پیوند تا حدود 1 درجه، انتقال‌پذیری سریعا رشد کرده و سپس ثابت می‌شود، در حالی‌که در شبکه‌های تصادفی این رشد، خطی و با نرخی آهسته‌تر اتّفاق می‌افتد. ما نشان می‌دهیم که برای تمام طول‌های پیوند انتقال پذیری شبکه‌های نقاط داغ از شبکه‌های نقاط تصادفی بیشتر است. همچنین نشان می‌دهیم که رفتار انتقال‌پذیری این شبکه‌ها بر روی هر چهارنوع داده‌ی ‌cmb گروه پلانک یکسان است. این معیار می‌تواند به عنوان روشی مستقل در تعیین افق عِلَی پیشنهاد شود. این رهیافت همچنین می‌تواند به عنوان سنجه‌ای برای یافتن ناهنجاری‌هایی مانند ناگوسیت و ردپای گذارفازهای اولیه کیهان مورد استفاده قرار گیرد.

Transitivity of Peaks Network in CMB Temperature Field

Transitivity is a measure that represents the topological three-point correlation function of complex networks. In this paper, with the aim of investigating the temperature field of the Cosmic Microwave Background perturbations, we construct a network of local maximum points in CMB maps observed by Planck satellite, and calculate the density of constructed network triangles in terms of linking length (L_0). Our results show that there is a significant difference between the Transitivity of the networks obtained from the observed maps above the threshold of V=1σ_NILC and the networks made of random points, So that in the main networks, with increasing the linking length to about 1 degree, the Transitivity grows rapidly and then is fixed, while in the random networks, this growth occurs linearly and at a slower rate. We show that for all linking lengths, the Transitivity of networks of hot points is more than networks of random points. We also show that the behavior of these networks is the same on all four types of Planck CMB maps. This criterion can be suggested as an independent method in determining the causal horizon. This approach can also be used as a measure to find anomalies such as Non-Gaussianity and traces of the phase transitions in the early universe.