نظام‌های آموزشی کشور، توسعه آموزش‌های محیط‌زیستی و تاثیر تکنولوژی آموزشی بر آن

تحقیق حاضر با هدف مطالعه نظام‌های آموزشی کشور و توسعه آموزش محیط‌زیستی و تاثیر تکنولوژی آموزشی بر آن انجام شد. بنابراین از حیث هدف، کاربردی و از حیث ماهیت روش جزو تحقیقات توصیفی - پیمایشی قرار دارد. جامعه آماری پژوهش، اساتید دانشگاه، مدیران ارشد حوزه محیط‌زیست و فناوری آموزشی هستند. ابزار گردآوری داده‌های تحقیق، پرسشنامه محقق ساخته است که پس از تایید روایی و پایایی مورداستفاده قرار گرفت. یافته‌ها نشان داد میان کلیه عوامل متغیر تکنولوژی آموزشی و ابعاد متغیر آموزش‌های محیط‌زیستی نظام آموزش رسمی کشور، همبستگی مثبت و معنی‌داری در سطح اطمینان 95 درصد وجود دارد. بیشترین همبستگی بین روش سیستماتیک و شناخت محیط‌زیستی دیده می‌شود و تکنولوژی آموزشی می‌تواند توسعه آموزش محیط‌زیستی نظام آموزش رسمی کشور را با ضریب تبیین 9 درصد، پیش‌بینی نماید و تاثیر معنی‌داری بر توسعه آموزش محیط‌زیستی نظام آموزش رسمی کشور دارد. نتایج نشان داد میان عوامل متغیر تکنولوژی آموزشی و ابعاد متغیر آموزش‌های محیط‌زیستی نظام آموزش غیررسمی کشور، همبستگی‌های مثبت و معنی‌داری وجود دارد. بیشترین همبستگی بین روش سیستماتیک و نهادینه‌سازی آموزش شیوه‌ها و فناوری‌های تولید پایدار دیده شد. نتایج رگرسیونی نشان داد تکنولوژی آموزشی می‌تواند توسعه آموزش‌های محیط‌زیستی نظام آموزش غیررسمی کشور را با ضریب تبیین 2/12 درصد پیش‌بینی نماید و تاثیر معنی‌داری بر توسعه آموزش‌های محیط‌زیستی نظام آموزش غیررسمی کشور دارد.