بررسی تعامل انسان و طبیعت بر اساس احسان و نیکوکاری با نگاه به قرآن و روایات

طبیعت تمامی مواهب و گنجینه‌های خود را سخاوتمندانه در اختیار انسان قرار داده است. انسان نیز بایستی در قبال این احسان، وظیفه اخلاقی خود را در استفاده صحیح، حراست و حمایت از طبیعت و منابع طبیعی، نیکوکارانه انجام دهد. در این پژوهش که به روش تحلیلی و کتابخانه‌ای نگارش یافته سعی شده است با استفاده از آیات شریفه قرآن و احادیث اهل‌بیت علیهم‌السلام، چگونگی تعامل اخلاقی انسان با طبیعت، بررسی و راهکارهای کمک به طبیعت از منابع دینی و فقهی استخراج و تبیین گردد. هدف این پژوهش، تحلیل و توصیف تکلیف اخلاقی انسان در قبال طبیعت است که مبتنی بر معرفت، تصدیق و شکرگزاری خالق طبیعت و نیز حفظ و حراست، کمک و حمایت از عناصر طبیعت است. نتایج پژوهش نشان داد که احسان و نیکوکاری در حق طبیعت یکی از بهترین مصداق‌های احسان بوده و از قراردادهای دینی همچون وقف، نذر، هبه،‌ صلح و وصیت می‌توان در جهت احسان به طبیعت بهره جست.