تاثیر خستگی عضلات آبداکتور ران بر مدت زمان واکنش شتاب گیری در لحظه شروع راه رفتن طبیعی افراد سالمند

به دلیل رشد جمعیت سالمند، تلاش ها برای تشخیص، درمان و پیشگیری مسائل سالمندان مورد توجه محققان قرارگرفته است. با توجه به اینکه هدف از توجه به مسائل سالمندان فرار از مرگ نیست بلکه هدف اصلی به تاخیر انداختن ناتوانی و وابستگی است. هدف از این پژوهش بررسی تاثیر خستگی عضلات آبداکتور ران بر مدت زمان واکنش شتاب گیری در لحظه شروع راه رفتن طبیعی افراد سالمند می باشد. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی و با استفاده از طرح یک گروه با روند پیش آزمون-پس آزمون بدون گروه کنترل می باشد؛ جامعه آماری این پژوهش 16 مرد سالمند شهر کرمان با میانگین سنی (77/5 ±62/65 سال)، که به صورت کاملاً تصادفی انتخاب شد. در این پژوهش از پروتکل خستگی که اعتبار این پروتکل توسط پاتریک و همکاران(2011) به اثبات رسیده، و همچنین از دستگاه آنالیز حرکت برای ثبت داده های کینماتیکی و برای تحلیل داده ها از آزمون (t)همبسته استفاده شد. بین مدت زمان واکنش شتاب گیری لحظه شروع راه رفتن طبیعی قبل و بعد از اعمال پروتکل خستگی تفاوت معنی داری وجود دارد (p=0/001). نتایج پژوهش نشان می دهد خستگی، زمان واکنش شتاب گیری را در سالمندان افزایش می دهد و منجر به کاهش اطلاعات حسی و کند شدن پاسخ های حرکتی شده است؛ لذا به مربیان و متخصصین توصیه می شود که در برنامه های تمرینی برای افزایش توانایی مقابله با خطر افتادن و بهبود کیفیت راه رفتن برای سالمندان این مهم را در نظر بگیرند