بررسی میزان شیوع و علل آسیب های جسمانی اسکیت بازان شهرستان کرمان

هدف از این پژوهش ، بررسی میزان شیوع و علل آسیب های جسمانی در میان اسکیت بازن شهرستان کرمان می باشد. به همین منظور تعداد 50 اسکیت باز فعال به عنوان جامعه آماری تحقیق انتخاب شدند . روش مطالعه تحقیق از نوع گذشته نگر بود . بر این اساس، جمع آوری اطلاعات با استفاده مصاحبه حضوری با افراد صورت پذیرفت سپس با استفاده از آمار توصیفی اطلاعات جمع آوری شده دسته بندی گردید. یافته های تحقیق نشان داد ، آسیب های استخوانی، پوستی، عضلانی ومفصلی به ترتیب4/30،30/28 ،26 و 3/15 درصد از کل فراوانی انواع آسیب در میان اسکیت بازان را به خود اختصاص داده اند. در اندام فوقانی بیشترین مورد آسیب دیدگی مربوط به ساعد (30 درصد) از نو ع شکستگی (70 درصد) و در اندام تحتانی بیشترین مورد مربوط به ران ( 40 درصد) از نوع کشیدگی (85 درصد) بوده است. هم چنین، درباره سبب شناسی آسیب های ورزشی ؛ از بین علل گوناگون در بروز آسیب ها عوامل مهم به ترتیب عبارت اند ازنداشتن تجهیزات مناسب (3/40 درصد)، گرم نکردن به میزان کافی (3/28 درصد) و تکنیک ضعیف (2/15 درصد). نتایج این پژوهش موید آن است از آن جایی که آسیب های استخوانی و پوستی بیشترین سهم در فراوانی آسیب ها دارند و از طرفی نداشتن تجهیزات مناسب مهم ترین دلیل بروز آسیب بوده است مسئولان و دست اندکاران این رشته باید با راهکارهای مناسب و تامین امکانات و تجهیزات استاندارد از بروز چنین صدماتی پیشگیری کنند.